Genesis 49:22-33
Op deze laatste dag van het jaar lezen we over de dood van aartsvader Jacob. Hij had zijn zonen allemaal weer terug, kon dromen van een prachtige toekomst voor zijn nageslacht en had zijn leven zo geleefd dat die toekomst er ook inderdaad zou komen. De God van zijn grootvader Abraham en zijn vader Izaak was met hem meegetrokken en zijn lievelingszoon Jozef had de belangrijkste plaats ingenomen onder zijn zoons. Met een loflied op Jozef begint dit gedeelte dan ook. Maar ook Jozef moet beseffen dat het niet allemaal vanzelf is gegaan. De belagers die geprobeerd hadden Jozef om te brengen of te vernederen hadden uiteindelijk geen resultaat gezien, maar dat lag niet aan Jozef zelf maar aan God. Ofwel, ons wordt geleerd het leven te nemen zoals het komt, in goede en in kwade dagen. Het enige dat ons rest is het goede te doen en niet dan het goede en daarmee de weg te volgen van de God van Jacob, de Herder van Israël. Van de God die zegt dat je van je naaste moet houden als van jezelf komen de zegeningen, komt het goede. De grootste zegen is natuurlijk dat je er mag zijn voor de minsten onder ons, dat mocht in het afgelopen jaar en dat mag ook weer in het komend jaar. De vrede is met het kerstfeest weer niet uitgebroken, in de Gazastrook is de oorlog harder en wreder dan lange tijd. En de Gazastrook is niet het enige deel van onze wereld met oorlog en geweld. Er is dus genoeg te doen voor de vredestichters onder ons. Ook de hongerigen zijn er nog genoeg, gevoed moeten ze worden en ondertussen zullen we toch iets moeten doen aan de voedselcrisis. Tenminste onze stem verheffen zodat die crisis niet ondersneeuwd in de financiële en economische crises die ons wellicht treft, maar als je iemand kan laten vertrekken met een ontslagpremie van 8 miljoen euro dan zijn we nog lang niet arm. Ook de naakten, de mensen zonder kleding, zonder huis, zonder veilige plaats, zijn er nog te veel in onze wereld. Ze zullen er ook het nieuwe jaar nog zijn. De vredesbeweging, de Fair Tradebeweging, Amnesty International, Vluchtelingenwerk en al die andere vrijwilligersorganisaties die mensen nodig hebben om ver weg en dicht bij die mensen te helpen die dat nodig hebben zullen er ook in het komende jaar zijn. Maar zelfs van de kleinste en geringste stam van Israël, Benjamin wordt gezegd dat het een verscheurende wolf is. Laat je dus niet weerhouden door een geringe macht of weinig capaciteiten. Doe wat je kunt en dat zal genoeg zijn, neem anderen mee want alleen samen kan de wereld worden veranderd. Jacob wilde begraven worden bij zijn voorouders in het land dat ze zelf gekocht hadden. In die traditie hoorde hij thuis en zelfs na zijn dood maakte hij voor die traditie reclame door zijn begraafplaats daar te kiezen. Als zelfs een dode reclame kan maken voor God, kunnen wij levenden dat het komende jaar dan ook niet?