Maleachi 2:10-16
Het leven is geen spelletje. Je mag best genieten van het leven en alles wat het leven te bieden heeft, maar het leven is zeker geen spelletje. De mensen om je heen zijn geen objecten waarmee je je lust kunt bevredigen. In de vruchtbaarheidsgodsdiensten, zoals ook deze Profeet die kennelijk heeft gekend, was die verleiding groot. Als je jezelf fysiek offerde door gemeenschap te hebben met een tempeldienaar of tempeldienares dan werd je vruchtbaarheid vergroot. Bij de offers in de Tempel van de God van Israel was daar niets van te merken. Daar werden maaltijden van bereid en ging het uiteindelijk helemaal niet zo plechtig en magisch toe. De verleiding om het meer in magische godsdiensten te zoeken was, en is, daarom groot. Stenen met magische krachten, kruiden, de opkomsten van zon en maan, instralingen, handopleggingen, de stand van de sterren, het vallen van kaarten, er is van alles te verzinnen om greep te krijgen op het leven. Ziekten kunnen worden vermeden, de toekomst kan voorspeld worden en je kunt contact blijven houden met hen die gestorven zijn. In de Bijbel vindt je niets van dat alles terug. Zo hier en daar, in het bovenstaande Bijbelgedeelte bijvoorbeeld, worden deze praktijken scherp veroordeeld. In de Bijbel telt maar één ding, God liefhebben boven alles en dat is je naaste liefhebben als jezelf. Dat was zo voor het volk Israel en dat is door de volgelingen van Jezus van Nazareth zo geworden voor iedereen op aarde. Nu moeten we niet denken dat het hier in deze passage om het huwelijk tussen twee mensen gaat die dan niet zouden mogen scheiden. Profeten willen symbolen nog wel eens als werkelijkheid gebruiken om hun bedoeling weer te geven. We moeten dan eerst op zoek naar de betekenis van de symbolen om de boodschap te kunnen begrijpen. Voor ons is het bijvoorbeeld niet voor de hand liggend dat de Wijsheid een vrouw is. Dat je als je op jonge leeftijd begint met het bestuderen van de Wijsheid als het ware met een vrouw trouwt die je het hele leven trouw behoort te blijven. Het begin van alle Wijsheid is immers het ontzag voor God en het doen van de Wet van je naaste liefhebben als jezelf. Die Wijsheid geef je door, dat wil je ook graag doorgeven en daarmee krijg je een nageslacht dat God blijft dienen, dat zorg blijft hebben voor de minsten op de aarde. Juist in het volgen van die Wet ligt het recht doen aan mensen, laat je dat los dan kom je direct terecht in het onrecht. Je doet mensen geen recht als je ze behandelt als voorwerpen waarmee je je eigen lust kunt bevredigen, of waarmee je je eigen winsten kunt vergroten. Je speelt dan als het ware met je eigen leven. Als je andere mensen behandelt als dode voorwerpen dan ga je er zelf op de duur dood aan, je speelt dus met je eigen leven. Maar het kan anders.