Jesaja 41:8-13
8 Maar jou, Israël, mijn dienaar, Jakob, die ik uitgekozen heb, nakomeling van Abraham, mijn vriend, 9 jou die ik heb weggehaald van de einden der aarde, die ik van haar verste uithoeken terugriep- jou zeg ik: Jij bent mijn dienaar, jou heb ik gekozen, ik heb je niet afgewezen. 10 ¶ Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand. 11 Allen die zich fel tegen je keerden zullen gehoond worden en te schande staan. Zij die jou bestreden worden minder dan niets en gaan te gronde. 12 Zij die jou onderdrukten zijn onvindbaar, je zoekt ze vergeefs. De vijanden die jou bevochten zullen verdwijnen in het niets. 13 Want ik ben de HEER, je God, ik neem je bij je rechterhand en zeg je: Wees niet bang, ik zal je helpen.(NBV)
God stelt zich voor. In deze korte passage uit het boek van de profeet Jesaja wordt duidelijk waar we bij de God van Israël als eerste aan moeten denken, aan mensen namelijk. Die God heeft niet vanuit een hoge ivoren toren allerlei spelletjes bedacht waardoor te merken was dat die God een almachtig God was, maar die God heeft vriendschap gesloten met een mens, met Abraham, de vader van vele volken. Die vriendschap bepaalde het handelen van die God. Denk nog maar eens terug aan de discussie die Abraham aanging met God over het aantal rechtvaardigen die nodig waren om Sodom en Gommorra te redden. De nakomelingen van Abraham vormen het volk van die God. Zij waren over de wereld verspreid maar bleven vasthouden aan het geloof in die God. Daardoor kon die God er ook weer een volk van maken, een volk met een eigen land.
De God van Israël heeft dus mensen nodig. Iedereen die zich afvraagt waarom die God rampen toelaat, zieken niet geneest, kinderen tot wees maakt moet zich afvragen wat wij mensen daartegen hebben gedaan. God heeft ons de wetenschap gegeven. God heeft ons rijken en armen gegeven met het doel te delen zoals Hij zich deelt. In zijn Zoon Jezus van Nazareth werd ons nog eens voorgedaan hoe wij dat zouden kunnen. Jezus was immers mens die onder de mensen heeft gewoond, maar samenviel met zijn God omdat hij die God onvoorwaardelijk liefhad en ongeacht de gevolgen de Weg van die God volgde. Wij laten het plaatsen van waarschuwingssystemen afhangen van hen die het kunnen betalen. Wij maken van medicijnen produkten met marktwerking waardoor ze eerder instrumenten worden van winstvorming dan van genezing. Ebola is al jaren bekend in de wereld maar alleen in het armste deel van Afrika. Nu het dichterbij komt zijn er ineens medicijnen en vaccins beschikbaar.
De aanhangers van de marktwerking zijn altijd bang dat er misbruik gemaakt wordt van het werk dat ze doen. Maar de Bijbel roept ons op niet bang te zijn. Als we het delen met elkaar voorop stellen, als we iedereen daarin meekrijgen, dan verdwijnen oorlog, onderdrukking en ellende vanzelf. Dat er een nieuwe aarde komt zonder tranen, zonder de dood die regeert is een belofte waarop we kunnen bouwen. De God van Israël heeft aan het voorbeeld van zijn volk en door zijn zoon duidelijk gemaakt dat Hij inderdaad niet laat varen het werk dat zijn hand begon. De belofte die hij gedaan heeft wordt waargemaakt. Als wij in die belofte willen delen en een wereld willen scheppen die zonder tranen is zullen we de uitgestoken hand van die God moeten grijpen en met hem meewerken. Die hand wordt ons elke dag weer aangereikt, ook vandaag weer.