Aan een mens die hem behaagt

Prediker 2:17-26

Dat is toch aardig, als God je behaagt houd je toch nog wat meer over dan lucht en leegte. Dan is alle zwoegen kennelijk toch niet vergeefse moeite. Maar wat is de beloning voor de wijze die de weg van God volgt? Wijsheid, kennis en vreugde. Rijkdom en macht zijn er dus niet bij. Dat zijn afgoden die je mag dienen en dat is dus lucht en leegte en het vergeefse zwoegen. Want als je alles voor jezelf wilt houden en denkt dat je het mee kunt nemen als je dood gaat dan valt alles uiteindelijk toe aan je erfgenamen. Heb je die niet dan krijgt de staat het. Het leven is wat dat betreft rechtvaardig want wie wil niet van het eigen bezit, het eigenhandig verdiende loon, genieten. Dat wil iedereen toch. Prediker heeft gemerkt dat je dat pas doet als je deelt. Want dan volgt het begin van alle wijsheid, het ontzag voor God, het ontzag voor de Liefde voor de naaste, dan weet je de juiste bestemming voor je bezit, het delen met de naaste en dan ontleen je de vreugde aan de vreugde die je hebt samen met je naasten. Wie niet deelt ontzegt zich die vreugde. Neem nu die generaals in Birma. Zij buiten het land uit en behandelen de bevolking als slaven. Maar ze moeten bang zijn. Dit kan niet eeuwig doorgaan. Er komt een dag dat ook de soldaten de kant kiezen van hun ouders, hun broers en zusters, hun vrienden en vriendinnen. Dan sturen ze de officieren weg en zullen de generaals zich moeten verantwoorden.Alle macht en alle rijkdom zullen uiteindelijk ook voor hen lucht en leegte blijken te zijn. Hoe meer ze nu onderdrukken doe meer ze in de toekomst veracht worden, hoe meer ze nu al alleen in de wereld komen te staan. Vreugde ontlenen ze niet langer aan hun macht en hun onderdrukking. Voor ons is die vreugde wel weggelegd. Want als we voldoende druk uitoefenen op onze regering en de bedrijven die investeren in Birma zal het volk op den duur bevrijd worden. Wie herinnert zich niet de vreugde toen Nelson Mandela werd vrijgelaten na de economische boycot waarin kerken het voortouw hadden genomen. Toen gingen we niet meer tanken bij de Shell, nu hoeven we niet meer te tanken bij de Total. Dat niet meer tanken bij de Total is een vraag van de bevolking zelf. Elk jaar sterven er in Birma 70 duizend kinderen van de honger. Gemiddeld kunnen kinderen die de eerste jaren overleven maar 5 jaar naar school, dan moeten ze helpen een inkomen te krijgen. Armer dan arm kunnen de inwoners van Birma niet worden. Aan ons om iets met onze rijkdom te doen. Petities tekenen bij Amnesty International, als het even kan meedoen aan de demonstraties en niet meer tanken bij de Total. Soms zijn het kleine dingen, maar als we allemaal meedoen wordt het groot en zullen we de vreugde kennen een heel volk geholpen hebben bij de bevrijding van tyranie en onderdrukking.
 

Plaats een reactie