Jesaja 24:1-13
Â
Als het een keer mis gaat in een samenleving dan gaat het voor iedereen mis. En als het mis gaat zoals Jesaja dat hier beschrijft dan gaat het ook grondig mis. Het gaat als bij de fruitoogst in een boomgaard of een wijngaard. Als je het fruit van de bomen hebt geplukt, of de druiven van de ranken hebt geknipt, dan blijft er niets over. Of er een storm overheen is gegaan, maar je kunt er niet meer van eten en de bladeren zijn nutteloos geworden want ze beschermen knoppen noch vruchten. Jesaja spreekt over een verwoeste stad en hij beschrijft de stad nadat deze is ingenomen door een groot en machtig volk. Je kunt nog zo hoog van de toren blazen maar verliezen doe je toch. Een samenleving die niet voor elkaar zorgt, die niet met elkaar wil delen gaat daar aan ten gronde. Alleen in samenlevingen waar men samen wil delen en voor elkaar wil instaan kan de kracht opgebracht worden een vijand te weerstaan. In onze geschiedenis zijn Alkmaar en Leiden daar voorbeelden van toen ze de Spaanse overmacht wisten te weerstaan.
Jesaja begint in deze passage de oorzaken te noemen van de ellende. De aarde is door haar bewoners ontheiligd, de voorschriften zijn overtreden en de mensen zijn aan de wetten voorbijgegaan. Dat is de oorzaak van alle ellende. Jesaja wist niets van klimaatveranderingen en energieverspilling. Daar heeft hij het ook niet over, maar het is wel de vloek die in onze dagen de aarde dreigt te treffen. We zullen elk voor zich moeten werken aan een milieubewust gedrag. We zullen samen de muren moeten slechten die de armen arm en ons rijk houden. Onze politici doen flink dat ze Amerika en de ontwikkelingslanden bij elkaar hebben gebracht en technologie gaan overdragen in ruil voor vermindering van uitstoot van CO2, maar over de noodzakelijke economische voorwaarden om de armen te laten overleven hoor je ze niet. Die stem zullen we zelf aan de nood van de armen moeten geven.
Bestrijding van de klimaatverandering en de energiecrisis is ook, en vooral, bestrijding van de armoede in de wereld. Economische groei in de arme landen hoeft geen groei te zijn van uitstoot van broeikasgassen en vervuiling. De grondstoffen komen nu al voor een groot deel uit arme landen, en daar is zonneenergie en soms ook wind- en aardwarmte energie. Grondstoffen vervoeren over grote afstanden kost meer aan energie dan producten maken waar de grondstoffen worden gewonnen. Er ontstaan daar ook lokale markten waar we onze echte produkten aan kunnen leveren. Zo is delen met elkaar niet geven uit liefdadigheid maar het scheppen van recht en gerechtigheid. Aan ons om bereid te zijn op die manier ook echt met elkaar te delen.