Ze hebben niets meer te eten

 Matteüs 15:29-39
 
Getallen staan er in de Bijbel soms niet zomaar. Als we ergens 12 zien staan denken we aan de 12 zonen van Jacob die hun namen gaven aan de 12 stammen van Israel. Jezus van Nazareth zocht later 12 zendelingen uit die als de Apostelen er op uit werden gestuurd om zijn verhaal te vertellen. Een tijdje geleden hadden we het over het verhaal waarin een grote groep mensen te eten kreeg terwijl iedereen dacht dat er niks meer zou zijn. Er bleven toen 12 manden brood over, genoeg dus eigenlijk om het hele volk van te eten te geven. Er is nog zo’n getal is dat is 7. Het wordt wel het heilige getal genoemd en het staat voor de volmaakte wereld, de hele wereld, maar dan zoals die bedoeld is. Daarvan staat in het begin van de Bijbel dat God er naar keek en zag dat het goed was. In het verhaal van Matteüs waarnaar hierboven wordt verwezen bleven er zeven manden over. Genoeg dus om de hele wereld te eten te geven.

Niet zo vreemd natuurlijk als je eerst de kruimels van de tafel voor de buitenlandse bestemd. En natuurlijk net als in het eerste verhaal over het te eten geven van het volk, waren ook hier de vrouwen vergeten die na drie dagen nog te eten hadden, zij werden niet meegeteld. Maar vrouwen gaan niet op stap zonder proviant, zeker niet als ze ook nog hun kinderen mee nemen, mannen wel, die rennen zo de deur uit en zien wel. Vijf broden en een paar visjes brachten de leerlingen ter tafel. Er is dus echt genoeg te eten voor de hele wereld. We hebben zelfs over, in de rijke wereld gooien we genoeg weg, elke dag, om bijna iedereen in de rest van de wereld te eten te geven.

Mensen uit verschillende kerken zagen dat en gingen dat eten ophalen, eten dat de bakker over heeft, dat de groenteboer en de slager over hebben, dat de supermarkt weer terug moet sturen. Dat eten verdeelden ze onder mensen in hun eigen dorp en stad die zo arm zijn dat ze te kort hebben om eten te kopen. Dat leek eerst wel aardig en niet zo nodig. Maar in ons rijke Nederland weten we zo slecht met elkaar te delen. De rijken hoeven toch niet voor de armen te zorgen riep een politicus van de regeringscoalitie nog niet zo gelang geleden voor de TV. Er zijn dan ook nog steeds geen wettelijke grenzen aan lenen en aflossen. De grote verleiders kunnen ons blijven wijsmaken dat we ook dat laatste mooie truitje, of die keuken nodig hebben. En net als bij roken en snoepen denken straks veel te veel mensen dat de waarschuwingen tegen lenen in die advertenties wel niet voor hen zullen zijn, zij hebben toch goed nagedacht?

De overheden in Europa en Amerika moeten nu bezuinigen. Ze hebben teveel geleend, ze hebben het verkeerde voorbeeld aan hun burgers gegeven die eerder al merkten dat ze teveel geleend hadden, meestal in de vorm van hypotheken. Daar is de eerste crisis uit voortgekomen. Nu moet iedereen maar voor zichzelf zorgen zeggen de rijken. Jezus van Nazareth houdt ons in het verhaal dat ons vandaag door Matteüs wordt verteld een ander alternatief voor, namelijk samen delen. Want van delen wordt je rijker. Gelovigen kunnen dit elke dag laten zien, ook vandaag weer, want als er niemand voor je zorgt kun je dat ook zelf niet, daarom aan de slag met delen.