Genesis 29:31-30:13
Twee vrouwen, zusters nog wel, die elk ook nog een slavin hebben, en een groot volk moet het doel zijn. Dat moet wel concurentie tot gevolg hebben. De mooie Rachel moet wel heel lang wachten op een kind, Lea heeft het gemakkelijker. Uiteindelijk wordt een slavin ingeschakeld, zoals ook Sara had gedaan, en jawel, Rachel krijgt een kind van de draagmoeder. Maar ook Lea kent de truc en heeft een slavin. Zo krijgt Jacob de ene na de andere zoon. Die hebben overigens namen die ook wat te betekenen hebben in het verhaal. Ruben betekent “zie een zoon”. Concurentie is dus kennelijk vruchtbaar. Wij zitten nog wel even tegen de positie van de vrouwen in dit verhaal aan te kijken. Rachel had bij de ontmoeting met Jacob nog dezelfde positie als alle mannen in het verhaal, zij hoedde zelfstandig een kudde schapen. Maar nu lijken de vrouwen teruggebracht tot broedkippen, zonen baren mogen ze en verder niet. Dat verder niet komen we later in het verhaal nog wel tegen en door steeds die kleine stukjes te lezen kun je gemakkelijk de verkeerde indruk krijgen. Dit verhaal gaat over de droom van Abraham, en Jacob gaat beseffen dat die droom niet is af te dwingen. Dat zijn geliefde Rachel geen kinderen krijgt ligt niet aan haar en niet aan hem. De liefde is groot genoeg. Het mag kennelijk niet zo zijn. Geloof in de God van Abraham, Izaak en Jacob betekent helemaal niet dat alles lukt wat je wilt, dat je krijgt wat je denkt nodig te hebben. Vruchtbaarheid, gezondheid, succes in het leven zijn zaken die je of wel of niet krijgt maar waarop je nauwelijks of geen invloed hoeft te hebben. Dat geldt voor iedereen en daarom is het slecht als op de armen, de zieken, de niet succesvollen wordt neergekeken. Integendeel, het verhaal van de Bijbel roept voortdurend op om te letten op hen die het minder hebben getroffen en daarmee te delen. Dat is pas echte rechtvaardigheid. Daar is die God van Abraham, Izaak en Jacob pas echt mee bezig, ons ervan te overtuigen en te leren aan die rechtvaardigheid mee te doen. Lea, Rachel en hun slavinnen gaan ons voor in die levenslessen. Dit verhaal gaat daarom niet over broedkippen, maar over ons, over de vraag hoe vruchtbaar wij kunnen zijn deze nieuwe werkweek. Of willen we alleen letten op het mooie, het succesvolle, het gezonde, of dat we andere waarden en normen hebben.