Lucas 17:20-37
Het Koninkrijk van God ligt dus voor de hand. Het is niet aan te wijzen, het kent geen grenzen of een hoofdstad, maar het is de samenleving van mensen ingericht volgens de richtlijnen van de God van Israël. Het kan dus ook ons Koninkrijk der Nederlanden zijn, of zelfs de Verenigde Naties. Dat laatste zou natuurlijk het mooiste zijn. Wanneer dus dat Koninkrijk van God komt is niet te zeggen, alleen dat het komt omdat het zo voor de hand ligt, het ligt voor het grijpen en wij zijn het die het moeten pakken, onze handen uit de mouwen moeten steken. Het heeft dus geen enkele zin om je bezig te houden met een leven in de huidige wereld. Dat leven loopt uit op de dood, allemaal gaan we eens naar het kerkhof of het crematorium dichtte eens een dichter. Niets van wat je verworven hebt in dat leven kun je mee nemen. Zelfs niet je beste vrienden of je trouwste partner. Waar twee zijn zal er één worden weggenomen en één achterblijven. En heel veel weduwen en weduwnaars zullen dat beamen. Eigenlijk leven we nog steeds als in de dagen van Noach, toen de aarde werd overspoeld en iedereen verdronk, ook op onze aarde gaat iedereen dood, vroeger of later weliswaar maar toch. Ook in de dagen van Lot werd de onzekerheid, de ongewisheid van het leven maar al te duidelijk. Op al die mensen die zo druk bezig waren met de vruchtbaarheid van hun velden en van zichzelf regende het vuur en zwavel en ze kwamen om. Ook in onze dagen zijn er zogenaamde Christenen die precies menen te weten wanneer het Koninkrijk van God zal komen. Ze proberen ergens een punt in de tijd aan te wijzen waarop de hemelen scheuren en God op deze aarde zal komen te wonen. Maar ze vergeten hun hand uit te steken om het Koninkrijk van God dichterbij te brengen. Dat komt immers als de hongerigen zijn gevoed, de dorstigen te drinken hebben gehad en de bedroefden zijn getroost. Het zal het einde van de geschiedenis zijn. In onze dagen gaan er vele duizenden dood van de honger en dorst, zijn er naakten die nooit aan kleding toekomen omdat ze er te arm voor zijn, zijn er ontelbare bedroefden die hun geliefden verloren in oorlog en geweld. Het lijkt er op dat er onze wereld geen plaats is voor het Koninkrijk van God. Zoals Jezus van Nazareth werd gekruisigd omdat hij het waagde op die andere manier van leven te wijzen, leven in liefde voor je naaste als voor jezelf, maar die liefde door de dood heen droeg, zo worden ook in onze dagen alle initiatieven voor een betere wereld om zeep geholpen. Ook in onze dagen lijkt het recht voor de armen niet meer te tellen, lijkt het delen met de armsten vergeten. Maar juist in deze dagen kunnen wij des te meer laten zien waar de werkelijke zin van het leven ligt. Niet in een sterker Nederland maar in dat Koninkrijk waar alle tranen gedroogd zullen zijn, aan dat Rijk mogen we vandaag gaan bouwen, het ligt voor de hand.