Joël 2:1-11
Joël heeft de ramp met de sprinkhanenplaag verbonden met het visioen van wat hij noemt “de Dag van de Heer”. Bij alle arme volken is er de droom dat op een goede dag de echte baas van de aarde, de Heer van hemel en aarde, zelf zal verschijnen en alle onrecht in één klap van de aarde zal vegen. Wie in die Heer gelooft moet dan als strijder gereed zijn en zich aansluiten bij de troepen van die Heer. Een rare echo van die droom vind je bij radikale islamieten als de Hofstadgroep. Ook voor hen is er immers maar één Heer, hun God, en daarom wordt ook bijvoorbeeld onze rechtbank niet erkend. Vergeten wordt dan vaak dat die dag recht en gerechtigheid voor de armen zal brengen. Dat er een tijd aanbreekt dat iedereen kan meedoen. Dat rijken niet worden gestraft maar mogen delen van hun rijkdom en samen met de armen een feest mogen aanrichten, dat de machtigen niet worden gestrafd maar verder mogen gaan als dienaren van de zwakken. Maar dat je voor die dag sterk moet zijn is duidelijk. In onze tijd was er zo’n dag in de Verenigde Staten van Amerika toen Rosa Parks in de bus bleef zitten. Ze was een arme zwarte huishoudster die na een lange dag hard werken met de bus naar huis ging. Toen er geen plaats was voor een paar jonge blanken zou zij moeten opstaan zoals de gewoonte was. Maar Rosa bleef zitten. Tegen alles en iedereen in. Vorig jaar is zij op hoge leeftijd gestorven, maar haar eenvoudige daad was het begin van een geweldige verandering in de Amerikaanse samenleving. Het was wat Joël noemt “de Dag van de Heer”, want de krachten die Rosa Parks losmaakte in haar stad, in haar staat en in haar land waren niet meer te bedwingen. Uiteindelijk liepen ze uit op de droom van Martin Luther King dat op een dag zwarte en blanke kinderen samen hand in hand over straat zouden gaan en samen zouden optrekken tegen onrecht. In Amerika zijn ze een heel eind gekomen. Maar wie hoort hoe er in ons land over allochtonen en autochtonen gesproken wordt mag wellicht op kortere of langere termijn ook een Rosa Parks verwachten. Iemand die vindt voldoende ingeburgerd te zijn en ook rechten te hebben. Dan breekt ook voor ons de door Joël voorspelde “Dag van de Heer aan”, dan is ook voor ons de vraag aan welke kant we staan. En wie die dag denkt te kunnen beginnen hoeft er zelf geen geweld voor te gebruiken, recht is genoeg en het zal ook bij ons voldoende geweld oproepen, maar door die dag breekt de vrede aan.