Johannes 8:48-59
48 De Joden riepen: ‘Zeggen we soms ten onrechte dat u een Samaritaan bent, en dat u bezeten bent?’ 49 ‘Ik ben niet bezeten, ‘zei Jezus. ‘Ik eer mijn Vader, maar u eert mij niet. 50 Ik ben niet uit op eigen eer; iemand anders is uit op mijn eer en hij zal oordelen. 51 ¶ Waarachtig, ik verzeker u: als iemand mijn woord bewaart zal hij de dood nooit zien.’ 52 Toen zeiden de Joden: ‘Nu weten we zeker dat u bezeten bent! Abraham is gestorven, en de profeten ook, en u zegt: “Wie mijn woord bewaart zal de dood nooit proeven”!53 Bent u soms meer dan onze vader Abraham, die gestorven is? Ook de profeten zijn gestorven. Wie denkt u wel dat u bent?’ 54 Jezus antwoordde: ‘Wanneer ik mezelf zou eren, zou mijn eer niets betekenen, maar het is de Vader die mij eert, de Vader van wie u zegt dat hij onze God is, 55 hoewel u hem niet kent. Ik ken hem. Als ik zou zeggen dat ik hem niet ken, zou ik een leugenaar zijn, net als u. Maar ik ken hem wel, en ik bewaar zijn woord. 56 Abraham, uw vader, verheugde zich op mijn komst, en toen hij die meemaakte was hij blij.’ 57 De Joden zeiden: ‘U bent nog geen vijftig en u zou Abraham gezien hebben?’ 58 ‘Waarachtig, ik verzeker u, ‘antwoordde Jezus, ‘van voordat Abraham er was, ben ik er.’ 59 Toen raapten ze stenen op om naar hem te gooien. Maar Jezus wist onopgemerkt uit de tempel te ontkomen. (NBV)
Gedreven mensen worden nog al eens voor overdreven mensen aangezien. En geef toe, die Jezus van Nazareth maakt het hier wel erg bont. Vandaag lezen we ook waar onze gewoonte vandaan komt om als iemand 50 wordt te roepen dat hij Abraham gezien heeft. Mensen leefden vroeger zo kort dat 50 al heel erg oud gevonden wordt. Een Duitse politicus kon in de negentiende eeuw dan ook gemakkelijk voorstellen om iedereen die 65 jaar werd een pensioen te geven. Dat was maar voor heel weinig mensen weggelegd, dus was het ook heel goedkoop. De tijden zijn veranderd en steeds meer mensen halen de 65. Jezus gaat nog verder, als je oppervlakkig luistert dan gaat iedereen die zijn woord bewaart al helemaal niet meer dood. Maar dat staat er niet. Goed luisteren en goed lezen is een kunst. Wie werkelijk leeft vanuit de Liefde die maalt niet om de dood.
Ieder mens moet eenmaal sterven en dat mag je nooit weerhouden om goed te doen voor een ander. De dood proef je dan ook niet omdat je voortdurend naar de richtlijnen uit de Woestijn kiest voor het leven. Die Liefde was er al voor Abraham er was. De Bijbel begint niet voor niets bij de schepping van hemel en aarde. Dat prachtige lied bezingt hoe de geest van Liefde er al was toen de aarde nog woest en ledig was. Wie vervult is van die geest weet dat de wortels van echte mensen, liefhebbende en zorgende mensen, liggen aan het begin der tijden en dat er eeuwig en altijd mensen zullen zijn die liefhebben en zorgen, die vervult zijn van diezelfde geest. Dat is voor de machtigen op deze aarde pijnlijk om te horen, want als je niet meer rekent met de dood dan heeft geen mens meer macht over je. Als je alleen het goede te doen zoekt dan laat je je niet meer verleiden samen te spannen om anderen te onderdrukken.
Jezus spreekt over de ene Heer als over zijn Vader, daar komt hij vandaan en daar gaat hij naar toe. De hele discussie speelt zich af in de Schatkamer van de tempel in Jeruzalem. Daar waar de leer van Mozes werd bewaard en bestudeerd daar was uiteindelijk ook het gif van de macht binnengeslopen. Liefde voor mensen was verdwenen en stenen vlogen om de oren van hem die de macht van de Liefde predikte. Wij mogen ons afvragen wat de Liefde van ons vraagt. We weten dat Samen Werken en Samen Leven niet gaat zonder Samen Delen, maar de vraag of rijken en armen van boven de 65 ook samen moeten delen is nog niet echt beantwoord. Misschien komt die vraag vandaag wel aan de orde of moeten we die vraag opnieuw luidop stellen.