Jozua 11:16-23
16 Zo veroverde Jozua het hele land: de bergen van Juda, de hele Negev, het hele gebied rond Gosen, het heuvelland, de Jordaanvallei en de bergen van Israël met hun uitlopers. 17 Dit is het gebied vanaf de Kale Bergen, die oplopen naar Seïr, tot aan Baäl-Gad in de Libanonvallei aan de voet van het Hermongebergte. Jozua nam alle koningen gevangen en doodde hen zonder uitzondering. 18 Hij voerde lange tijd oorlog tegen die koningen, 19 want er was geen enkele stad die een vredesverdrag met de Israëlieten had gesloten, behalve Gibeon, de stad van de Chiwwieten. Er viel Israël niets zonder slag of stoot in handen. 20 De HEER had namelijk alle volken zo eigenzinnig gemaakt dat ze hoe dan ook oorlog tegen Israël wilden voeren. Daarom hoefden de Israëlieten die volken niet te sparen en konden ze die vernietigen. Ja, zo konden ze die volken uitroeien, zoals de HEER aan Mozes had opgedragen. 21 Jozua roeide in die tijd ook de Enakieten uit die in de bergen van Juda woonden, in Hebron, Debir en Anab, en in de bergen van Israël. Hij doodde hen en liet hun steden aan de HEER. 22 Er bleven in het land van Israël geen Enakieten meer over, behalve in Gaza, Gat en Asdod. 23 Nadat Jozua het hele land veroverd had, zoals de HEER aan Mozes had opgedragen, gaf hij het Israël als grondgebied volgens de indeling in stammen. Hiermee eindigde de oorlog. (NBV)
Het zijn verschillende verhalen die bij elkaar opgeteld zijn. Die verhalen hebben een boodschap. In de eerste plaats zijn boeken als Deuteronomium, Rechters, Samuel en Koningen opgeschreven om een verklaring voor de ballingschap te vinden. Het volk Israël heeft toch immers de belofte gekregen het land Kanaän voor eeuwig in bezit te mogen nemen en met de ballingschap is het volk het land kwijt geraakt. In het gedeelte van vandaag staat eigenlijk dat het helemaal niet nodig was geweest het land kwijt te raken. Toen Mozes de eerste twaalf verspieders het land had laten verkennen kwamen tien van hen terug met het verhaal over de reuzen, de Enakieten, alleen Jozua en Kaleb zagen een land dat overvloeide van melk en honing. Nu vertelt het verhaal ons dat Jozua gelijk had. Die Enakieten houden het volk niet tegen.
Aardig is natuurlijk dat het verhaal bewerkt is en dat je dat in een gedeelte als dat van vandaag kunt lezen. Natuurlijk had Jozua alle Enakieten uitgeroeid. De reuzen waren een voetnoot in de geschiedenis van de inname van Kanaän geworden. Tot iemand zich het verhaal van David herinnerde. Was die Goliath ook niet een reus geweest die door de Filistijnen was ingezet om het volk angst aan te jagen? Waar kwam die dan vandaag als Jozua alle reuzen had verslagen. En ook de helden van David hadden op hun beurt nog een aantal reuzen verslagen staat er in dat verhaal. Gad en Asdod waren de steden die in dat verhaal werden genoemd. Nu, wat staat er, alle Enakieten waren gedood behalve een paar in Gaza, waar Goliath vandaan kwam en in Gad en Asdod waar de reuzen vandaan kwamen uit het verhaal over de helden van David. Het verhaal van David en Goliath heeft veel indruk gemaakt, maar ook de andere reuzen zijn een voetnoot geworden in het verhaal over de vrede die de God van Israël uiteindelijk aan het volk heeft geschonken.
Want om die vrede gaat het in dit verhaal. Alle vreemde volken die vasthielden aan hun eigen godsdiensten en het land niet wilden delen met het volk van de woestijnzwervers moesten worden uitgeroeid. Het volk van Israël zou wel eens in verleiding kunnen komen om andere goden, de goden die in de mode waren, de goden van de sterkste volken in de regio, te gaan nalopen. Dat was dus niet nodig geweest. Ze hadden het wel gedaan, ze hadden bondgenootschappen gesloten met de opvolgers van de koningen die door Jozua terecht waren gesteld, ze waren hun vreemde goden achterna gelopen. Dat al die volken zijn uitgerust is een manier van zeggen, later in het Bijbelverhaal blijken die volken nog gewoon te bestaan en de Rechters, Saul en David hadden de handen er aan vol tot David uiteindelijk hen onderwierp aan het gezag van Israël. De roep die het verhaal doet aan Israël en sinds Jezus van Nazareth ook aan ons is slechts de God van Israël te volgen en je rijke land te willen delen met hen die vervolgd en onderdrukt worden. De woestijnzwervers van onze dagen. Met de Geest van de God van Israël hoeven we niet bang te zijn en mogen we elke dag opnieuw een toekomst zoeken voor hen die zonder toekomst zijn.