Het feest van het Ongedesemde brood

Matteüs 26:17-30

Vandaag lezen we verhaal dat in de kerken op Witte Donderdag wordt gelezen. In kerkelijke taal spreken ze dan over de instelling van het Avondmaal of de Eucharistie maar helemaal juist is dat niet. In het verhaal van Matteüs lezen we eerst over het feest van het Ongedesemde brood. En dat is een bijzonder en belangrijk feest in de Joodse religie. Dat feest herinnert aan de uittocht uit het dodenland Egypte. Daar had het volk in slavernij gewoond. De religie van Egypte draaide om de dood. De pyramides zijn er nu, eeuwen na hun bouw, nog de getuigen van, net als de mummies van mensen en dieren. Die doodsreligie had voor het volk Israel wrede slavernij betekent. In het verhaal van de bevrijding klonk het dat op een avond er een lam geslacht moest worden. Het bloed van het Lam moest aan de deurposten gesmeerd worden en ze moesten ongedesemd brood eten, matzes noemen we die tegenwoordig, waar dus geen gist in zit.

Dat brood blijft lang goed en kan bijna niet bederven. De maaltijd op die avond moest staande worden genuttigd terwijl alles wat ze mee konden en wilden nemen moest zijn ingepakt. Een laatste beker wijn kon bij dat brood worden gedronken, zodat je verkwikt en warm in de koude nacht aan de reis zou kunnen beginnen. In die nacht stierf in elk huis in Egypte de eerstgeboren zoon. Behalve in die huizen waar het bloed van het lam aan de deurposten was gesmeerd. Dat bloed van dat Lam redde dus de levens van de Israëlieten, goed om in de gaten te houden want dat bloed en dat lam hadden dus niets te maken met zonden, maar alles te maken met de slavernij waarin het volk gevangen zat. Die maaltijd wordt nog altijd gevierd ter herinnering aan de bevrijding uit het dodenland van Egypte. Maar die bevrijding komt nu volgens Jezus van Nazareth uit zijn eigen handelen.

Zoals dat brood wordt gebroken en gedeeld met iedereen aan tafel, en zoals de beker wijn rondgaat langs iedereen aan tafel zo zet hij zichzelf in, ja zo deelde hij zichzelf voor iedereen in de wereld, zo werd zijn lichaam gebroken en zijn bloed vergoten. Zover kun je gaan als je je naaste liefhebt als jezelf. Dat kan je je leven kosten. Maar juist als je niet meer met de dood te maken wilt hebben, als je onvoorwaardelijk kiest voor het leven kun je dat opbrengen. In het vervolg over het verhaal over lijden en sterven zal het duidelijk worden. Jezus geeft zichzelf over en voorkomt een gewapende opstand door zijn leerlingen. Judas had kennelijk die opstand willen uitlokken, van verraad door Judas en dan ook geen sprake, Paulus zal de Romeinen zelfs voorhouden dat God zelf Jezus heeft overgeleverd, het is in de Geest van God dat Jezus de rol van het lam bij de uittocht op zich nam, hij redt zijn volgelingen van de dood. Voor ons het signaal ook onze problemen in die Geest van geweldloosheid op te lossen, liefde is de sleutel en elke dag mogen we daar weer naar op zoek, met brood en wijn als sterkste wapens.

Plaats een reactie