2 Samuël 23:8-39
Denk nu niet dat die David dat allemaal op zijn eentje had gedaan. Er wordt natuurlijk in al die verhalen uit de Boeken 1en 2 Samuël gesproken over soldaten, maar het was niet David alleen die de soldaten aanstuurde en de overwinningen behaalde. Je bent dan wel Koning en je moet dan wel rechtvaardig regeren maar als je werkelijk mensen tot hun recht wil laten komen dan zorg je dat de mensen die het verdienen ook in het licht komen te staan. Wij hebben daar tegenwoordig een heel systeem van koninklijke onderscheidingen voor. Daar ligt de nadruk op vrijwilligerswerk. Mooi natuurlijk en de mensen die het lintje krijgen verdienen het zeker maar een dergelijk stelsel brengt ook met zich mee dat er nog al wat mensen worden vergeten die zich evenzeer inzetten voor hun medemens zonder zich af te vragen wat ze er aan over houden.
De lijst die we vandaag lezen komt ook voor in het boek van de Kronieken. Daar is de lijst net even anders. Het is een waarschuwing. We hebben in de Bijbel nu eenmaal niet te maken met journalisten en geschiedkundigen die zo nauwkeurig mogelijk opschrijven wat er precies allemaal is voorgevallen. De Bijbel gaat om de boodschap van de God van Israël. En die boodschap is dat die God altijd mensen vindt om voor de zwaksten op te komen, hun leven te wagen voor zij die worden bedreigd met geweld en onderdrukking. Dat hoeven geen Koningen te zijn. Dat hoeven zelfs geen opperbevelhebbers van het leger te zijn. In de lijst met de helden van David ontbreekt bijvoorbeeld Joab, die in de verhalen toch vaak genoeg als opperbevelhebber optreedt.
Wie er wel voorkomt, als laatste maar toch, is Uria de Hethiet. Hij werd door David de dood ingestuurd omdat David zo graag omgang had met de vrouw van Uria, Batseba. Het was een fout van David die hem zwaar werd aangerekend. Maar Uria zelf hoort bij de helden van David. Hij hoort bij de boodschap van God. Hij weigerde tijdens zijn verlof bij Batseba te slapen omdat het gebod van de Heer hem dat verbood. Het volgen van de weg van de God van Israël, of van Jezus, is dus niet altijd voordelig, levert zeker geen geluk voor de gelovige op. Wie dat beweert liegt en probeert Heidense invloeden in het Christelijk geloof te brengen. Het volgen van de God van Israël, zoals Jezus ook deed, levert geluk voor anderen op, voor de minsten, voor de hongerigen, voor de slachtoffers van geweld en uitbuiting. De gelovige is een dienaar van de Allerhoogste en je mag dankbaar zijn een dienaar te mogen zijn, dat is beloning genoeg. Zo brengt de lijst met helden ons naar vandaag. Want als het de God van Israël is die ons roept mogen we allemaal helden zijn, dienaren van die God, zodat hongerigen gevoed worden en bedroefden getroost. Dat mogen we elke dag opnieuw, ook vandaag.