‘Ook hij brengt goed nieuws.’

2 Samuel 18:19”“19:9a

Wat is nu het goede nieuws waar het hier om gaat? Dat de burgeroorlog is gewonnen door de partij van Koning David? Dat de opstandige prins Absalom eindelijk de dood heeft gevonden en dus niet langer in opstand kan komen of tegen de koning kan complotteren? De generaal die uiteindelijk aan Absalom de doodsteek heeft gegeven weet het, er is geen goed nieuws dat aan de Koning gebracht kan worden. De zoon van de Koning is dood en dit is niet de eerste zoon die door geweld aan zijn einde komt. Dit is niet het goede nieuws dat namens de God van Israël gebracht hoort te worden. De zoon van de Priester van de God van Israël wordt dan ook afgehouden het nieuws te brengen. Dit is slecht nieuws, een buitenlander moet dit brengen, een Nubiër en Nubiërs zijn zwart als ebbenhout. De keuze voor een Nubiër is een boodschap op zich. Opvallend is dat als de Nubiër door de wachter herkend wordt dit door de wachter en de Koning niet als negatief wordt uitgelegd.

David wacht in de poort op het nieuws over de veldslag staat er. In de poort was de plaats waar recht werd gesproken over mensen. Waar conflicten werden beslecht en waar een weduwe bescherming kon zoeken en kon uitvinden wie haar losser zou moeten worden. David zit dus niet zomaar op een open plaats aan de rand van de stad. Wat is de boodschap die hem recht zal verschaffen, die hem tot zijn recht zal laten komen? De eerste die arriveert is toch de zoon van de priester, de boodschap van de God van Israël is dus dat de oorlog ten einde is gekomen en dat David de rechtmatige koning van Israël is gebleven. De tweede die komt is de Nubiër. Die heeft dezelfde boodschap maar zijn boodschap houdt ook in dat Absalom is omgekomen in de strijd. Van de twee boodschappen die hem worden gebracht pakt David alleen die over de dood van zijn zoon op. Geen wonder, nadat hij Uria de dood had ingestuurd, zodat hij met Batseba zou kunnen trouwen, vertelde de profeet Natan hem dat zijn zonen ook door geweld zouden omkomen, tot de laatste Salomo die het huis van David zou voortzetten. De dood van Absalom is dus eigenlijk door David zelf veroorzaakt.

Het verdriet van David is zo sterk, het ontzag van zijn soldaten voor hun Koning is ook zo sterk, dat de soldaten zich bijna schamen voor de grote overwinning die ze hebben behaald. Ze sluipen de stad binnen. David is niet aanspreekbaar en huilt alleen om Absalom. Het is zijn trouwe generaal Joab, die al van het begin van Davids optreden als krijgsheer zijn troepen had geleid, die hem wakker maakt. Zo behandel je niet de troepen die zich met gevaar voor eigen leven voor je hebben ingezet. Soldaten die een klinkende overwinning hebben behaald waar jij als koning van zal profiteren. Die soldaten gaan er vandoor als jij hen blijft kwalijk nemen dat je zoon is gedood, daar komt de boodschap eigenlijk op neer. David vermant zich en gaat terug naar de poort, daar kan het leger recht worden gedaan. Daar vindt de overwinningsparade plaats die gegeven de plaats waar die plaats vindt zegt dat het leger terecht de overwinning behaalde. David zwijgt echter. Het “Gij zult niet doden” heeft vergaande consequenties. Als we mensen niet tot hun recht laten komen, zoals David weigerde te doen met Uria, dat zal het om ons heen ook kunnen afbrokkelen, dan komen we in een kapotte samenleving. Elke dag opnieuw moeten we er daarom op letten mensen niet af te schrijven, zeker niet uit eigenbelang, maar mensen tot hun recht laten komen, ook vandaag weer.

 

Plaats een reactie