1 Korintiërs 8:1-13
Op deze derde zondag in de Vastentijd keren we voor even terug naar de eerste brief van Paulus aan de gemeente in Korinthe. Vorige week hebben we daaruit al dat prachtige lied over de liefde gelezen, het dertiende hoofdstuk, vandaag gaat het over samenleven. Je kunt alles wel zo goed weten maar als je met vreemdelingen wil samenleven dan moet je uitgaan van de liefde is de boodschap van Paulus. In Korinthe waren Joden en Heidenen een gemeenschap gaan vormen. Samen hadden ze zich geschaard rond het verhaal dat ze hoorden over Jezus van Nazareth die een betere wereld had voorspeld door de Liefde en die, door dat vol te houden door de dood heen, ook had bewezen dat dat mogelijk was. Maar ja, een nieuw verhaal maakt nog niet dat je oude gewoonten en gebruiken zo maar los kan laten. Joden hadden hun spijswetten over wat wel en niet gegeten mocht worden en in allerlei Heidense godsdiensten waren bepaalde onderdelen van de maaltijd tegelijkertijd offers voor goden, soms gepaard gaande met rituele gebaren. Paulus verzet zich niet tegen al die rare gebruiken. Er is immers maar één God, en er is maar één Heer dus je kunt eigenlijk nooit een ander dienen. Als je denkt dat wel te doen dan dien je een afgod, een valse Heer. Maar als je iets doet waarvan een ander denkt dat je een valse god of een valse heer eer bewijst dan moet je het laten. Je kunt beter iets helemaal laten als een ander gaat twijfelen aan het bestaan van meerdere goden of meerdere heren. Wij kennen die godendiensten niet meer. Voor ons is er geloven in God of niet geloven. Natuurlijk er is ook Allah, en er is het Hindoeïsme met vele goden, en het Boedisme met niks als God, maar Nederlanders en moslims kennen over het algemeen één God. En als je samen eet dan spelen die gewoonten niet. Maar we kennen wel de goden van winst en profijt en de godin van de ideale schoonheid. Sporten bijvoorbeeld is er vaak niet meer om te ontspannen en je goed te voelen maar moet of veel geld opleveren of een bepaald lichaamsideaal ontwikkelen. Daar wordt alles aan opgeofferd, zelfs de gezondheid en zeker de ontspanning. Als je mensen in verleiding brengt die goden te dienen door die sporten te beoefenen is het misschien beter helemaal niet meer te sporten. Liefde voor medemensen vraagt radikale keuzes. Je mag best zeggen dat jij je eigen grenzen kent en daar niet over heen zult gaan, maar kennis maakt verwaand, alleen liefde bouwt op. Iets om op deze sportzondag eens over na te denken.