Zacharia 9:1-8
Nog een viertal weken en we hebben het Kerstfeest weer gehad. Afgelopen zondag was het al weer de eerste zondag van de Advent, de periode waarin toegeleefd wordt naar het Kerstfeest. In die periode wordt vaak gelezen uit de boeken van de Profeten van Israel en vooral die gedeelten waarin de overwinning van God op het kwade wordt voorspeld. Vandaag dus uit het boek Zacharia. Het tweede gedeelte, want geleerden hebben ontdekt dat het boek Zacharia in twee delen is ontstaan. Het is een profetie die thuis is gekomen zo begint dit gedeelte, een profetie die er op wijst dat alle volken zich naar Jeruzalem zullen wenden, daar waar de Wet van eerlijk delen wordt bewaard. Dat begint voor de profeet met de omringende volken. Damascus, de hoofdstad van Syrië. Tyrus en Sidon, veel betwiste grenssteden van Israel, Hamat, de hoofdstad van Noord Syrië.
Hoe dichterbij hoe meer de profeet er van af weet en hoe zekerder hij is dat er een omwenteling te wachten staat. Nu zijn profeten geen toekomstvoorspellers die met een soort glazen bol de toekomst kunnen zien of via instralingen boodschappen van boven krijgen die ze dan moeten doorgeven. Profeten zijn waarheidssprekers. Op basis van het verhaal van God zoals dat doorverteld is en ons is doorgegeven in de Bijbel kijken zij naar hun samenleving en zien waar het op uit zal lopen. Als je als stad, of tegenwoordig als land, een muur bouwt rondom en je hoopt de schatten van de aarde, de winsten die je maakt, maar op en je laat alleen je eigen bevolking daarvan profiteren dan zal het uiteindelijk uitlopen op een ondergang van je stad. De armen die je hebt veroorzaakt zullen zoveel liefde en sympathie opwekken dat er voldoende kracht kan worden verzameld om ook de sterkste muren te slopen waarna je rijkdom verdeeld kan worden over de talloze armen die je gemaakt hebt.
Misschien dat als we zo deze profetie vertellen iemand zegt dat dat ook nu uitgekomen is. De bankiers die de winsten van hun banken lieten ophopen, die financieële producten verkochten die ze zelf niet meer begrepen, die bonussen en salarissen opstreken waar hele volken van hadden kunnen leven, zijn uiteindelijk aan hun eigen hebzucht ten onder gegaan, hun rijkdom is als sneeuw voor de zon verdwenen. Weten wij daarvan te leren? Zoeken wij nu naar een koning die afziet van pracht en praal en genoegen neemt met het jong van een ezelin? Een hybride auto die goedkoop is en nauwelijks brandstof gebruikt? Natuurlijk niet. De grijze streepjespakken, uniformen van bankiers, machthebbers en rijken, konden in ons parlement komen getuigen dat ze niets verkeerd hadden gedaan en dat de overheid voortaan maar moest proberen te snappen welke producten zij aan het verhandelen waren. Ze werden niet weersproken. Het toezicht op die producten zal wel verscherpt worden maar de eerste bankier die nieuw wordt benoemd krijgt al een inkomen waar een gemiddelde stad in ons land de werklozen van aan het werk kan zetten. Ook dit zal uitlopen op ondergang, we moesten dus nog maar even wachten met het juichen waartoe de profeet oproept.