Stel mij niet aan als leider van het volk.

Jesaja 3:1-12
 
Veel mensen keren zich af van de politiek. Dat was vroeger zo en dat is vandaag de dag niet anders. Als in november de inwoners van de Verenigde Staten een president mogen kiezen dan doet maar een kwart van de kiesgerechtigden mee. Voor veel mensen is de politiek een chaos. Mensen die zich voordoen als regeerders, maar ondertussen blijft het leed in de wereld. Politici spreken mooie woorden maar zelden worden die gevolgd door verstandige daden. Voor arme mensen komt daar nog bij dat zij zich het hoofd breken over de vraag hoe de eerste levensbehoeften te betalen terwijl die politici vorstelijk worden beloond. Elke stut en steun van de machtigen, de regeerders, de mensen van aanzien ontbreekt. Het is alsof kibbelende kinderen het parlement bevolken, de jongeren de straten onveilig maken, het zinloos geweld vrij spel heeft en iedere willekeurige voorbijganger het wel voor het zeggen kan krijgen als die een nette jas aan heeft.

Jesaja schetst zo te zien niet de samenleving van enkele duizenden jaren geleden maar Jesaja schetst de samenleving van nu. Tenminste de samenleving zoals veel mensen die vandaag de dag nog beleven. Dat nadat we hebben gelezen dat er maar één Heer is, één die de macht heeft mensen te bevrijden van de slavernij van de armoede. Die God is liefde en waar is die God temidden van de chaos van de huidige samenleving? Is dat een God die je beschermt tegen straatrovers? Is dat een God die je kinderen beschermt tegen drugsdealers? Is dat een God die de vreemdeling in je buurt voor jou verstaanbaar maakt? Ook die God lijkt te zeggen dat je ook God maar niet als leider van het volk moet aanstellen. Maar als de redding zelfs niet bij God lijkt te liggen, waar moeten we ons dan toe wenden? Hebben we echt niet meer dan onszelf, zwak als we zijn, niet bij machte het onheil van deze wereld te keren? We hebben alleen nog het gebod onze naaste lief te hebben als onszelf. Daar moesten we ons aan houden en daarin moesten we mensen zien mee te krijgen.

Daar mogen we de politiek op aanspreken en dag en nacht mochten we op grond van die wet ijveren voor recht en gerechtigheid. Dat zal dus moeten werken. Dat geeft moed de dealers in de buurt te melden bij de politie zodat er niet nog meer slachtoffers vallen, dat geeft de rust om meer tijd te nemen om onze buren van vreemde herkomst zelf maar onze taal te leren verstaan, dat legt de woorden in onze mond om onze regeerders te blijven vertellen wat er nodig is in de stad. We moeten niet op anderen vertrouwen maar op de Liefde die wij van God gekregen hebben om te delen met de minsten. Dat is de boodschap van Jesaja. Als die politici alleen zichzelf kwaad zouden berokkenen zou het misschien niet zo erg zijn. Maar zolang tirannen het volk uitbuiten en niet de gekozen vertegenwoordigers maar de financiële markten, de woekeraars, heersen zullen we ons moeten inzetten voor een andere samenleving. Thuis blijven is er dan niet bij, ook in september zullen we moeten gaan kiezen. Maar tot die tijd zullen we het de politici knap lastig moeten maken met de zorgen van de armen en hun neiging de rijken te beschermen.

Plaats een reactie