Deuteronomium 22:23”“23:1
Wij passen de regels die in de wetten van Mozes staan nog wel eens gemakkelijk op onze eigen situatie toe. Daarbij vergeten we de grote veranderingen die de wereld heeft ondergaan sinds de dagen van Deuteronomium. Pas sinds de jaren zestig van de vorige eeuw kennen we de pil die vrouwen beschermd tegen ongewenste zwangerschappen. Pas sinds het begin van de vorige eeuw kennen we het condoom die tegen zwangerschap beschermt en voorkomt dat er ziekten worden overgedragen. Dat heeft de verhouding tussen mannen en vrouwen ingrijpend veranderd. Wat niet veranderd is is dat beiden de ander niet moeten beschouwen als een object, een voorwerp, om de eigen lusten te bevredigen. Dat blijkt ook uit deze regels weer.
De huwelijksregels in de dagen dat Deuteronomium geschreven werd hadden ook tot doel om de economische positie vooral van vrouwen te beschermen. Als een man en een vrouw in ondertrouw gingen dan moest er nog wel een huwelijk geregeld worden maar dan hoorden ze al wel bij elkaar. Kinderen die geboren werden ook tijdens de ondertrouw maakten aansprak op de erfenis van de familie. Daarom is een verhouding met een ander ook gelijk ontrouw, want van wie is een eventueel kind? Van welke familie moet het erven? Als man en vrouw het samen in de stad doen zijn ze beide schuldig, als een man en een vrouw het op het veld doen is in elk geval de man schuldig. De man heeft een grote verantwoordelijkheid. In onze dagen vergeten we dat nog wel eens. Waar bijvoorbeeld klinken de oproepen aan mannen om ten allen tijd te voorkomen dat een vrouw voor de keus komt te staan wel of geen abortus te ondergaan? Mannen zijn daarvoor even verantwoordelijk als vrouwen en mannen zouden er altijd voor moeten zorgen dat die keus niet gemaakt hoeft te worden.
Eigenlijk blijkt dat ook uit de regels in het tweede deel van het gedeelte dat we vandaag lezen. Als je wil vrijen met een meisje dat nog niet uitgehuwelijkt is dan doe je alsof je getrouwd bent, dan moet je ook maar met haar trouwen. Wie zou er anders voor haar zorgen? Welke familie neemt er anders verantwoordelijkheid voor haar? Waar moeten haar kinderen anders bij horen? Dat zijn de vragen die in de verhoudingen uit de dagen van Deuteronomium opkomen. Maar uit het laatste vers van het gedeelte van vandaag leren we ook dat seksueel gedrag uit godsdienstige gronden absoluut niet hoort bij het geloof in de God van Israël. Verminkingen aan mannen om aan te geven dat zij kuis zijn en zich niet kunnen voortplanten, in allerlei godsdiensten het summum van trouw aan een god, sluiten in de Bijbel mensen voorgoed uit van de eredienst. Het gaat in de Bijbel om verantwoordelijkheid en zorg voor elkaar. Als twee mensen verantwoordelijkheid voor elkaar nemen en voor elkaar willen zorgen, dan dient niemand daar verder tussen te komen. Die regel is ook vandaag van toepassing en daar mogen we best mensen op wijzen en mensen bij helpen.