Wees geen slaven van mensen.

1 Korintiërs 7:12-24

In de dagen van Paulus leefde sterk het besef dat de wereld op korte termijn ingrijpend zou veranderen. Overal waar Paulus kwam ontstonden gemeenten. Ook de andere apostelen wisten nieuwe gemeenten te stichten. En Jezus van Nazareth had immers ook gezegd dat zijn leerlingen de grote veranderingen nog zouden meemaken? Daarom wil Paulus af van alle lastige vragen over relaties tussen gelovigen onderling en tussen gelovigen en niet gelovigen. Laat het maar blijven zoals het is dan haal je je ook geen nieuwe problemen op je hals zegt Paulus in dit gedeelte. Natuurlijk, als een ongelovige van je wil scheiden dan moet je die maar laten gaan, als een slavenhouder jou als slaaf in vrijheid wil stellen moet je dat aanvaarden, maar verder, laat het alstublieft zoals het is.

De grote verandering zoals Paulus die verwachtte is nog steeds niet gekomen. We zijn er nog steeds niet in geslaagd om iedereen mee te krijgen op Weg naar een samenleving waarin de liefde voor elkaar voorop staat. Het gaat nog steeds om winst en profijt en het Evangelie van Jezus van Nazareth, de boodschap waarmee Paulus de wereld rondtrok, wordt nog veel te vaak verteld alsof het een boodschap is die na onze dood zal worden gerealiseerd. Het gaat er juist om er nu mee te beginnen. Ook in het gedeelte dat we vandaag lezen gaat het Paulus er om dat de mensen in Korinthe zich concentreren op het vormgeven van die nieuwe gemeente. Dat slaven zich vrij voelen, dat het verschil tussen mannen en vrouwen verdwenen is, dat afkomst, status en maatschappelijke positie geen rol meer spelen.

Van het vurige verlangen van Paulus naar die nieuwe samenleving, waar Jezus van Nazareth als bevrijder, Messias, de gezalfde Koning, de Christus, het hoofd van zal zijn mogen we nog wel eens wat leren. Wij weten van echtscheidingen nog hele oorlogen te maken. Ook in onze kerkelijke samenlevingen spelen afkomst, relaties, maatschappelijke posities en inkomensverschillen vaak een grote rol Een gemeente die grote onvrede toont met de manier waarop het in hun stad toegaat met arm en rijk, waarop vreemdelingen worden ontvangen en ingeburgerd, waarop vrouwen gedwongen worden tot prostitutie, waarop kinderen verwaarloosd en misbruikt worden, is met een lantaarn te zoeken. Individuele gelovigen genoeg die zich inzetten voor een eerlijke wereldhandel, voor gevangenen en vreemdelingen, voor hulp aan mishandelde vrouwen en stervenden die niet thuis kunnen zijn. Maar wij zullen de krachten moeten bundelen om de hele samenleving te doordrenken van de liefde voor de naaste waartoe wij door Jezus van Nazareth geroepen zijn. Daar kunnen we elke dag weer mee beginnen, ook vandaag weer.

Plaats een reactie