In het land van de levenden

Psalm 27

Vandaag mogen we weer zingen. En we zingen één van die lofzangen die de leerlingen gezongen zouden kunnen hebben toen ze vol vreugde naar Jeruzalem waren teruggekeerd nadat Jezus van Nazareth was opgenomen. De meeste mensen in Nederland hebben vandaag een vrije dag genomen dus er is alle reden om te zingen. Als je op de bouwmarkten moet afgaan is heel Nederland aan het klussen, alle schade van de afgelopen winter aan het huis weer herstellen en het binnen klaarmaken voor de zomer. Wij zingen een Psalm van David mee. De Heilige Tent heeft hem er kennelijk toe gebracht zich te beseffen dat hij geen enkele angst meer hoeft te hebben voor zijn vijanden. Als hij doet wat er in de Wet staat die in die Heilige Tent wordt bewaard, zorgen voor de armen, de zieken, de zwakken, de weduwen en de wees, als koning recht en gerechtigheid betrachten, dan is er in het land niets aan de hand. Het is niet om straks na de dood in een eventuele hemel al dat geluk te verdienen maar het gaat er om hier en nu dat geluk te verwerven, in het land van de levenden. Bijgelovige Christenen spreken dezer dagen nog al eens over de hemel, en of je wel geloofd dat je daar terecht komt. Het enige wat de Bijbel er over zegt is dat het leven een einde kent, de adem van God komt en na het einde weer naar God terugkeert. Hoe, wat en waar staat er niet bij en soms lijkt het wel of het ook helemaal niet belangrijk is. Wat belangrijk is is hoe het met levende mensen gaat. Met Pasen klonk dat al toen aan de vrouwen bij het graf werd gevraagd wat ze kwamen doen, de levenden soms zoeken bij de doden ? Het heeft geen zin. Ons gaat het om de levenden, de armen in Darfur, de hongerenden in Somalië, de zieken in Zuid-Afrika, de kinderen met Aids, de gevangenen in China en Birma, de kinderarbeiders in India en Indonesië, en al die andere broeders en zusters van ons, veraf en dichtbij, die worden uitgebuit, uitgehongerd, geknecht en vernederd en beroofd van de meest elementaire mensenrechten. Dat is het land van de levenden waarin wij leven en waar wij een klein stukje van wat we verstaan onder hemel op die aarde zouden moeten kunnen laten zien. Ook als we een dag vrij zijn van arbeidsverplichtingen zouden we daaraan mee kunnen werken. In Wereldwinkels, met Fair Trade, met FSC hout en met datgene wat ons beschikbaar staat.

 

Plaats een reactie