Job 25:1-6
We keren vandaag in het gemeenschappelijk leesrooster van de Kerken, te downloaden op de site van de PKN, terug naar het boek Job. we hebben de eerste 24 hoofdstukken vorig jaar al gelezen en gaan nu verder waar we gebleven waren. De vraag die Job ons stelt is hoe te reageren op rampen die ons overkomen. Job zelf is vrouw, kinderen en rijkdom kwijtgeraakt terwijl van hem werd gezegd dat hij superrechtvaardig was en super trouw was aan de geboden van God. Zijn drie vrienden probeerden hem er van te overtuigen dat de ellende toch echt aan hemzelf te wijten was maar Job heeft dat steeds verworpen. God zal er ongetwijfeld een bedoeling mee hebben hem zoveel leed aan te doen maar het is in elk geval niet de schuld van Job zelf. En op dat moment neemt zijn vriend Bildad het woord. Die Bildad komt uit Suach en dat moet een stad van rijke mensen zijn zegt de vertaling. Volgens Bildad is het onmogelijk om zo super rechtvaardig en trouw aan de geboden van God te zijn als over Job gezegd wordt. Job zelf heeft al eens gezegd dat je er elk moment opnieuw mee kan beginnen en als je dat doet ben je weer op de weg van het volk Israel en daarmee op de weg van God. Maar dit hoofdstuk klinkt mooi vroom. Zo bescheiden als Bildad het ons schetst moeten we toch zijn. Eeuwenlang hebben kerken ons immers voorgehouden dat we klein zijn, dat we ons bewust moeten zijn van onze zonden. De Heilige Roomse Moederkerk bezweert haar gelovigen nog steeds het geloof maar aan haar over te laten en om de leden weer bewust te maken van hun slechtheid wordt de biecht weer tot leven gewekt. Ook in de Protestantse Kerk willen sommige dominee’s dat er weer uitgebreid schuld wordt beleden en dat we de slechtheid van de mens voorop stellen. Bildad had ongelijk. De roomse kerk en en de protestantse predikanten dus ook. Het delen van liefde is niet ver van ons en niet onmogelijk. Je kunt er vandaag nog mee beginnen. Net als het nieuwe regeeraccoord niet getuigt van zwakke knieën voor de Islam, en mensen niet afhankelijk maakt van de overheid maar juist op weg wil naar een samenleving van Samen met de hoofdletter. Alleen nog het Samen Delen en we hebben een goede regering. Geloof dus niet de profeten en politici die aan het? eind van de week ons proberen te overtuigen dat die idealen niet haalbaar zijn en onwerkelijk, zij komen uit de partijen van de rijken en de angstigen. God is niet van heersen en ontzetting zaaien. De Liefde zoekt zichzelf niet. En of het goed is voor armen en verdrukten bepaalt of het inderdaad het goede is waar we naar streven. Samen kunnen we dus veel.
?