Jesaja 36:11-22
Goden hebben tegen machtige heersers vaak weinig in te brengen. Daar is de afgezant van de machtige koning Sanherib van overtuigd. En een beetje gelijk heeft hij natuurlijk. Niet bestaande goden zullen een volk niet helpen hoezeer het ook in die goden geloofd. In onze dagen merken we dat ook. De vrije marktgod heeft ons zeker niet geholpen. Het geloof in de vrije marktgod heeft ons eerder aan de rand van de afgrond gebracht en zal de komende tijd duizenden mensen ellende bezorgen. Niet omdat ze te weinig in de vrije marktgod hebben geloofd maar omdat de leiders van het land te veel in de vrije marktgod hebben geloofd. Ook de goden van winst en profijt hebben de economie niet gered. Ze zouden het wel doen zo hadden hun profeten en aanhangers vurig beloofd. Als er maar winst en profijt werd gemaakt voor de rijken dan drupte dat vanzelf af op de armen. Niets blijkt minder waar, de rijken werden wel rijker en zijn er met vette bonussen tussenuit geknepen maar de armen werden armer en de armsten in de wereld hebben nu geen last van de economische crisis maar zitten direct met de gevolgen van een wereldwijde voedselcrisis. In ons land is die voedselcrisis nog niet te voelen. Wij hebben nog ruimte voor de voedselbanken waar mensen in acute nood terecht kunnen om te overleven. Maar die voorzieningen staan op het spel. De vraag is of we onze kleren niet moeten scheuren nu de zorg voor de armsten zo wordt bedreigd. Nu al horen we de roep om meer te offeren aan de goden van winst en profijt. Pas als winst en profijt voor de rijken weer op gang is gebracht, als er voldoende aan wordt geofferd zou het ook voor de armen beter gaan. In de Bijbelverhalen lezen we van het tegendeel. Als het gaat om Jeruzalem gaat het om de Wet van heb Uw naaste lief als Uzelf. Die is te redden door samen te delen. Samen leven en Samen werken was het motto van deze regering. Ze zouden moeten leren dat dat alleen maar kan door het volk ook samen te laten delen. En niet alleen binnen ons land samen delen maar ook delen met de allerarmsten in de wereld. Het oplossen van de voedselcrisis en het zorgen voor rechtvaardige handelsverhoudingen kan ook nieuwe markten scheppen waar onze producten meer dan welkom zijn. Het kan de stilgevallen handel weer op gang brengen. Daar zijn geen offers voor nodig aan de vrije marktgod of de goden van winst en profijt. Die goden brengen alleen klatergoud, schitterende rijkdom die je in TV programma’s over de rijken der aarde mag bewonderen, maar die goden brengen geen economie waar iedereen aan mee kan doen, waar voor iedereen werk is en geld om zelf voedsel te kopen. De vraag die de afgezant van koning Sanherib aan de regering van Israël stelt wordt vandaag ook aan ons gesteld. Wat heeft God te betekenen in de economische crisis? Het verhaal leert ons dat zich afkeren van de valse goden en ons houden aan de geboden van de God van samen delen de oplossing biedt, wellicht dat we het daarmee aandurven de komende tijd.