1 Korintiërs 7:25-40
Moet je nu alles wat er in de Bijbel staat serieus nemen? Hier staat dat het niet hoeft, tenminste, het eerste gedeelte van de lezing van vandaag is de persoonlijke mening van Paulus. De briefschrijver ziet het huwelijk als een zware belasting. Hij was zelf niet getrouwd en zag om zich heen hoeveel tijd mensen kwijt kunnen zijn aan het zorgen voor elkaar. En daarbij moeten we de samenleving waarin Paulus leeft goed voor ogen houden. Een ongebreideld streven naar eigen genot was daar zeker niet ongebruikelijk. Zorgen voor elkaar was daarbij iets heel nieuws, zeker als het huishouden ook slaven omvatte waar je ineens voor ging zorgen. Daarbij komt dat het in de vroege christelijke gemeente niet direct gewoon was dat man en vrouw beiden bekeerd waren tot het Christendom. Zorgen voor de zwakken in de samenleving en zorgen voor je partner zijn dan twee taken die je op je neemt. Paulus houdt ook van zijn mensen en gunt ze zeker niet die dubbele taakstelling, dat vindt je in deze passage uitgebreid terug. Maar wat moeten wij er vandaag de dag mee? We hebben eeuwenlang geleefd alsof er een natuurlijk onderscheid was tussen man en vrouw, de man werkte buitenshuis en de vrouw werkte in huis. Welke vaardigheden de man of de vrouw ook hadden ze konden zelden loskomen van deze als natuurlijk beleefde taakverdeling. Paulus heeft het er nergens over als hij over trouwen en niet trouwen schrijft. Het gaat om de zorg voor elkaar, de man zorgt voor de vrouw en de vrouw zorgt voor de man. En het gaat over de zorg voor de minsten in de samenleving, om het Koningkrijk van God te bouwen, om daarmee God te dienen en omdat Christenen nu eenmaal niet anders kunnen. In onze dagen zijn we de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen opnieuw gaan zien. Ergens anders schreef Paulus al eens dat in de gemeente het onderscheid tussen vrouwen en mannen is weggevallen. Dat betekent dat we in onze samenleving de dubbele taakstelling weer ter discussie moeten stellen. Wie werkt thuis en wanneer, wie zorgt voor de kinderen en hoe dan, wie werkt buitenshuis en waaraan, wie zorgt voor de minsten in de wereld en hoe pakken we dat aan? Dat zijn allemaal vragen die partners samen moeten oplossen, taken die gezinnen samen hebben te verdelen. Daarbij is er geen onderscheid tussen man en vrouw. Daarbij tellen alleen de capaciteiten die men meegekregen heeft. Daarbij mag je uitgaan van je eigen bereidheid te zorgen voor de ander en alles voor de ander over te hebben. Daarbij is het doel je naaste lief te hebben als jezelf. Gezinnen en paren die zo leven, zo voor elkaar en de wereld zorgen, blijven niet onopgemerkt. Het kan niet anders of ze steken anderen aan en nemen hen mee in het verspreiden van de Liefde. Dat is de Geest van God die ook Paulus bezit en die ook ons aan het werk kan zetten.