Jesaja 59:15b-21
De schrijver van dit gedeelte van het boek van de Profeet Jesaja durfde wel. Geleerden die de oorspronkelijke teksten van het boek Jesaja hebben bestudeerd zijn het er over eens dat er meer mensen moeten hebben meegeschreven aan dit boek. Er is een profeet geweest die schreef totdat de mensen in ballingschap werden weggevoerd en er zijn mensen geweest die daarna het boek hebben afgemaakt. Die ballingschap was een zware tijd. Joden hebben generaties lang gewoond in Babel en waren direct dienstbaar aan koningen die, voor zover ze wisten, de hele aarde in hun macht hadden. Pas na generaties mochten ze terug. De schrijver van dit gedeelte is bang dat uiteindelijk niemand meer zal weten wat nu echt recht voor mensen zou zijn. Sion, of Jeruzalem, in elk geval de naam van de plaats waar de Wet van Liefde werd bewaard die het volk Israel in de woestijn had ontdekt, lijkt een vergeten en door onkruid overwoekerde plaats geworden. Maar de profeet heeft een visioen, God zelf zal Sion bevrijden. Er is en blijft één Heer op aarde en dat is niet de koning die in Babel regeert, maar dat is de God van Israel. Een geloof dat ook vandaag nog mensen in beweging zet. Als men in Kenia moordend en brandstichtend rondgaat omdat men niet meer weet hoe democratisch een president te kiezen komen de kerken in geweer om vrede te prediken. Dan komt uit Zuid-Afrika de bejaarde Anglicaanse bisschop Desmond Tutu om zijn ervaring als vredestichter in Zuid-Afrika in dienst te stellen van het volk van Kenia. Het Recht en de gerechtigheid die vrede brengen kunnen altijd verkondigd worden. Iedereen die mee wil doen in het verhaal van Israel, die bij Jacobs nageslacht wil horen, heeft als het ware een contract met die ene Heer dat de woorden van het Recht gesproken mogen blijven worden, tot in eeuwigheid, het zal dus altijd mogen blijven doorgaan. Dat is pas hoopgevend. Het kan dus echt, dat ballingen terugkeren, dat vrede uitbreekt, dat recht wordt gedaan aan mensen die vertrapt en verworpen worden. Het is de oproep tot het uitbannen van geweld van Doekle Terpstra en de zijnen, het is de oproep tot het veranderen van probleemwijken in prachtwijken waar duizenden aan werken en hun huis en haard voor moeten opgeven, het is het opvangen van probleemjongeren in buurthuizen en door buurtvaders. Het is wel opgeletten geblazen in de steden en de dorpen van ons land dat de stem van mensen wordt gehoord en niet als lastig door machthebbers en rijken wordt gesmoord. Recht doen aan mensen is ook problemen serieus nemen en oplossen. Naast Samen Leven en Samen Werken dus ook Samen Delen, dat is de echte wet die in Sion werd bewaard en die voortleeft in de harten van gelovigen.