Openbaring 22:6-17
Â
Pinksteren is bij uitstek het feest van de droomtaal geworden. Wij zijn helemaal het Joodse Wekenfeest vergeten waar Pinksteren vandaan komt. Vijftig dagen nadat we de bevrijding uit Egypte hebben gevierd, zeven weken nadat de Christenen de uittocht uit het dodenrijk hebben gevierd, het Pasen, vieren we het feest van de eerstelingen van de oogst. Want hoe groot onze behoefte aan een verse oogst ook is, het eerste dat we oogsten is niet voor onszelf. Dat dragen we op aan de Wet van eerlijk delen. Toen de Tempel er nog was trokken mensen op naar de Tempel met de eerstelingen van de oogst. Daar lieten ze zien dat ze wilden delen en daar richtten ze dus een maaltijd aan met hun familie, met de armen, met de tempeldienaren en met de vreemdelingen die bij hen woonden. Zo zou het altijd moeten zijn. De leerlingen van Jezus van Nazareth snapten op dat Pinksterfeest dat dit feest, deze manier van leven, de betekenis was geweest van het leven van Jezus van Nazareth.
Niet alleen op het Pinksterfeest maar alle dagen tot aan het einde van de geschiedenis, niet alleen met de eerstelingen van de oogst maar met alles wat we hebben. Dat is een droom die alle dromen te boven gaat. De gevangene van Patmos, schrijver van het boek Openbaring, heeft in zijn ellende van dwangarbeid in de gloeiend hete zon op dat kleine eiland voor de kust van Griekenland als geen ander gezien waar die droom op zou moeten uitlopen. De oude droom van de rechtvaardige koning zou waar worden, de telg van David. Dat is het tegendeel van de Keizer van Rome die de Tempel in Jeruzalem had verwoest. Niet langer hoef je op te trekken naar de tempel, het staat al geschreven wat we moeten doen. We mogen nu al leven of Jezus van Nazareth elke dag zou kunnen komen, dat mogen we zelfs volhouden in de grootste ellende. En denk er om, ook op die Pinksterdag hoef je je niet te onderwerpen aan een voorganger, dominee of priester.
Ook de leerlingen van Jezus van Nazareth op die eerste Pinksterdag vroegen niet of mensen zich wilden onderwerpen maar of ze de Weg van Jezus van Nazareth wilden gaan. Was al je oude gewoonten af op dat Pinksterfeest en blijf voortaan Pinksteren vieren. Dat is het begin van alles, de alfa, en daar zal het ook op uitlopen, de omega, de eerste en de laatste letter van het Griekse alphabet vertellen ons dat. Van A tot Z ligt het vast. Dat is pas God aanbidden, meer is er niet, wie goed doet zal nog meer goed doen, maar goed is niet het enige, wie onheil aanricht zal nog meer onheil aanrichten. Daarom blijft voor ons het parool te blijven denken aan de minsten op aarde, aan de hongerigen in Afrika en de slachtoffers van de orkanen en aardbevingen, nooit zullen we een van hen in de steek mogen laten, blijf Pinksterfeest vieren met alles wat je hebt, delend met de minsten op aarde.