Zijn kruis op zich nemen

Matteüs 16:21-28

21 Vanaf die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden door toedoen van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt. 22 Petrus nam Hem terzijde en begon Hem fel terecht te wijzen: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal U zeker niet gebeuren!’ 23 Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug, Satan, achter Mij! Je bent een valstrik voor Me. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat mensen willen.’ 24 Toen zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en Mij volgen. 25 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het behouden. 26 Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als dat ten koste gaat van zijn leven? Wat kan hij geven in ruil voor zijn leven? 27 Wanneer de Mensenzoon komt, in gezelschap van zijn engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader, dan zal Hij iedereen naar zijn daden belonen. 28 Ik verzeker jullie: sommige van de hier aanwezigen zullen de dood niet ervaren voordat ze de Mensenzoon en zijn koninklijke heerschappij hebben zien komen.’

Het einde nadert. In Jeruzalem zal het gebeuren. Daar is het centrum van de Religie, daar ook is het centrum van de macht. Maar Jezus weet dat de massa gemakkelijk te bespelen is. De een zegt dat hij Johannes de Doper is, de ander Elia en nog weer een ander de Messias die met geweld de Romeinen wel even het land zou uitschoppen. De leerlingen weten inmiddels dat het toch iets anders in elkaar zit. Jezus is de Zoon van David en de Zoon van God. David ging over vrede en God zag dat alles goed was. Die overtuiging zou uiteindelijk de mensen in beweging brengen. Maar het zou niet zo maar gaan. Dat gaat het nog steeds niet. Ja als je met een grote zware tractor op weg gaat, dan legt niemand je een strobreed in de weg. Maar als je op een snelweg gaat zitten om te laten zien hoeveel van onze kostbare aarde verspild en opgemaakt wordt en hoewel we anders willen we dit met elkaar blijven betalen, dan staan waterkanonnen en bussen gereed.

Leuke meester was die Jezus van Nazareth overigens. De ene dag prees hij de arme Simon, zoon van Jona, als de rots op wie het nieuwe rijk gebouwd zou worden en de volgende dag werd dezelfde Simon uitgescholden voor Satan. En dat alleen omdat Simon Petrus het lijden, dat Jezus voorzag, wilde voorkomen. Er is toch niks beters dan het lijden, van iemand van wie je houdt, te voorkomen zou je denken. Nou niet helemaal. Als het gaat omdat je nu eenmaal dingen moet zeggen en doen ter wille van de liefde voor de mensen, dan moet gedaan worden wat moet worden gedaan. Als je daarbij het lijden dat het mee kan brengen niet uit de weg wil gaan is tegenhouden van dat lijden zelfs verkeerd. Zwijgen en het lijden ontlopen omdat de mensen dat nu eenmaal meer op prijs stellen is dan niet aan de orde. En daarmee komen we in een knoop terecht in onze dagen. Bij ons is namelijk een stevig beleid uitgezet tegen radicalisering. Problemen moet je bij de wortel aanpakken en degenen die problemen veroorzaken bij de naam noemen.

Jezus noemde Simon dus Satan. Dat mag dus niet meer. Niet zo vreemd trouwens. Zo kun je je vrienden nog wel eens toespreken maar als je je vijanden zo gaat uitschelden dan zaai je meer oorlog en haat dan je lief is. Wij leven in een democratie, een manier van samen leven waar je met elkaar in gesprek moet blijven. Die democratie hebben we dus niet voor niks. Die is er niet voor om deftige dames en heren te verheffen, maar om respect te krijgen voor ook de minsten in de samenleving en er voor te zorgen dat iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen, daar aan mee mag doen. De verkiezingen in november zijn daarom extra belangrijk. Wordt de armen eindelijk recht gedaan, krijgen zij die slachtoffer werden van een oordelende overheid eindelijk genoegdoening. Kunnen mensen die moeten wonen op de puinhopen van de hebzucht weer veilig hun woning is? Het zal niet zo maar gaan. We zullen ons moeten inspannen de mooie verhalen te onderscheiden van de werkelijke idealen. We zullen iedereen moeten meekrijgen naar de stembus. Dat werk begint vandaag. Doe mee.

Plaats een reactie