Jesaja 8:1-10
1 De HEER zei tegen mij: ‘Neem een groot schrijftablet en noteer daarop in leesbaar schrift: haastige roof, spoedige buit.’ 2 Als betrouwbare getuigen koos ik de priester Uria en Zecharja, de zoon van Jeberechjahu. 3 Ik had gemeenschap met de profetes; zij werd zwanger en baarde een zoon. De HEER zei tegen mij: ‘Geef hem de naam Maher-Salal-Chas-Baz. 4 Want nog voordat de jongen vader en moeder kan zeggen, zullen de rijkdommen van Damascus en de schatten van Samaria door de koning van Assyrië worden buitgemaakt.’ 5 De HEER zei verder nog tegen mij: 6 ‘Omdat dit volk het kabbelende water van Siloach verwerpt en zijn geluk zoekt bij Resin en de zoon van Remaljahu, 7 zal de Heer de koning van Assyrië en zijn geweldige legermacht over hen uitstorten als de grote watermassa’s van de Eufraat: ze zullen zwellen en buiten hun oevers treden. 8 Ze zullen Juda binnendringen en het overspoelen, zodat het water ieder tot de lippen stijgt. Ze zullen je land over de volle breedte overvleugelen, Immanuel.’ 9 Roep op tot de strijd, volken, beef van angst. Luister, volken van de verste hoeken van de aarde. Gord je wapens aan en beef van angst, ja, gord je wapens aan en beef van angst. 10 Smeed een plan – het zal verijdeld worden; sluit een overeenkomst – het zal nergens toe leiden. Want God is met ons.(NBV21)
Er zijn van die stukken in de Bijbel waarbij je soms drie keer moet lezen voor je één keer snapt waar het over gaat. Bij dit stukje moeten we allereerst bedenken dat namen in de Bijbel heel vaak een bijzondere betekenis hebben. Jezus bijvoorbeeld betekent God bevrijdt en dat bevrijdende van Jezus wordt in de kerken gevierd. In dit stukje uit Jesaja gaat het net andersom. Hier wordt wel de betekenis genoemd maar niet een naam die wij als naam herkennen. In het Hebreeuws is dat overigens anders. De naam die aan het kind van profeet en profetes gegeven wordt is Haastige roof, spoedige buit. Er zitten nog wel negen maanden tussen het horen van de naam door Jesaja en de geboorte van het nieuwe kind. In het nieuwe testament gaat dat bijna net zo bij Zacharias die in de Tempel de opdracht krijgt zijn zoon Johannes te noemen maar die zoon wordt pas negen maanden later geboren. Jesaja zorgt overigens voor een tweetal getuigen die de boodschap mee onderschrijven.
Het is een boodschap van God. Dat leesbare schrift is een interpretatie van de vertaler. Dat maakt het lezen van de Bijbel er niet gemakkelijker op. In het Hebreeuws staat er iets als met de schrijfstift van een man. Het moet geschreven worden op een papyrusblad dat net zo groot en goed bewerkt is als gepolijst metaal. Niks geheimzinnig dus, niks moeilijk leesbaar, maar Israël, het buurland van Juda waar Jesaja woont, is een land geworden dat voor haar vijanden gemakkelijke buit is geworden. Je hoeft er niet veel tijd aan te besteden om dit landje leeg te roven, je wordt er snel rijk van. Damascus en Samaria zijn hier twee hoofdsteden van landjes die graag met Juda samen opgetrokken waren tegen de wereldmacht Assyrië maar die zich gedwongen hadden gevoeld Jeruzalem te belegeren toen Juda dat weigerde. Jesaja voorziet dat het aangaan van heidense bondgenootschappen je eerder verzwakt dan versterkt. Die landjes zullen dan ook opgeslokt worden door Assyrië.
Jeruzalem staat in de dagen van Jesaja bekend als een bijna onneembare vesting. Ooit had David een list gebruikt om de stad in handen te krijgen maar daarna was er nooit meer iemand geweest die er in geslaagd was de stad te onderwerpen. Water speelde bij het weerstaan van een belegering een belangrijke rol. Dat water kwam van Siloach, een bron die de hele stad bevoorraadde. Maar de koning van Juda vertrouwde liever op koningen als bondgenoten, Resin en de zoon van Remaljahu. Dat betekent dat Assyrië de vrijheid neemt om ook Juda te onderwerpen. Assyrië heeft immers het water van de Eufraat waardoor het land vruchtbaar blijft en de legers gemakkelijk gevoed kunnen worden. Ook al is God met je, de betekenis van Immanuël, vertrouwen op anderen dan de God van Israël helpt niet. Afzien van geweld, regeren met liefde dat zijn de wapens die helpen. Maar mensen zoeken altijd andere wapens, wapens die tot de dood van mensen leiden. Jesaja roept hier dus eigenlijk zijn volk op anders te gaan doen dan Heidense volken, vrede in plaats van geweld, liefde in plaats van haat, daar zouden we ook vandaag wat meer op moeten durven vertrouwen.