Genesis 12:10-20
10 Eens brak er in het land hongersnood uit. Abram trok naar Egypte om daar tijdelijk te gaan wonen, want de hongersnood was zeer zwaar. 11 Toen hij op het punt stond Egypte binnen te trekken, zei hij tegen zijn vrouw Sarai: ‘Luister, ik weet heel goed dat jij een mooie vrouw bent. 12 Als de Egyptenaren je zien, zullen ze denken: Dat is zijn vrouw, en dan zullen ze jou in leven laten, maar mij zullen ze doden. 13 Zeg daarom dat je mijn zuster bent, dan kom ik er dankzij jou misschien goed vanaf en loopt mijn leven geen gevaar.’ 14 Inderdaad was Abram nog maar nauwelijks in Egypte of de Egyptenaren zagen dat Sarai een bijzonder mooie vrouw was. 15 Ook de officieren van de farao merkten haar op. Ze vertelden de farao zo enthousiast over haar dat hij de vrouw naar zijn paleis liet overbrengen. 16 En vanwege haar werd Abram door de farao met geschenken overladen: hij kreeg schapen en geiten, runderen, ezels, slaven en slavinnen, ezelinnen en kamelen. 17 Maar de HEER trof de farao en zijn hof met zware plagen om wat er gebeurd was met Abrams vrouw Sarai. 18 Toen ontbood de farao Abram. ‘Wat hebt u mij aangedaan!’ zei hij. ‘Waarom hebt u me niet verteld dat ze uw vrouw is? 19 Waarom hebt u gezegd dat ze uw zuster is? Nu heb ik haar tot vrouw genomen. Hier is uw vrouw weer, neem haar mee en verdwijn!’ 20 En op bevel van de farao werd Abram, met zijn vrouw en al zijn bezittingen, onder geleide het land uit gebracht. (NBV)
Als je mekaar niet meer vertrouwen kunt, waar blijf je dan? Je kunt natuurlijk door bedrog rijk worden, dat is de meest voorkomende manier om rijk te worden.. Abram geeft hier een mooi voorbeeld van hoe angst en bedrog je kunnen helpen. En als die Farao niet vreselijk ziek was geworden was Abram misschien wel omgebracht omdat hij zo’n mooie vrouw had. Nu schrikt de Farao geweldig bij de ontdekking dat hij niet de zuster begeerde maar een getrouwde vrouw van een ander en stuurt hij Abram overladen met geschenken de woestijn in. zoals later overigens het hele volk Israel overladen met geschenken de woestijn wordt ingestuurd nadat de Farao en zijn volk de nodige rampen zijn overkomen. Een belangrijk verhaal over de Aartsvader die zijn vrouw voor zijn zuster laat doorgaan overigens want het wordt in de Bijbel wel drie maal verteld.
Abram haalt de truuk nog een keer uit in Gerar met de koning daar, ene Abimelech, en ook de zoon van Abram, Isaak, haalt in Gerar de truuk uit als hij zijn vrouw Rebekka voor zijn zuster laat doorgaan als het volk wat al te opdringerig wordt. Bedriegen om rijk te worden is dus kennelijk een heel gewone zaak. Prinsjesdag wordt daarom misschien ook wel traditioneel genoemd. De regering klopt zich luidt op de holle borst om alle resultaten die zijn behaald. Dat de uitkeringen zover verlaagd zijn dat zieken en gehandicapten naar de Voedselbank moeten en van de bedeling moeten leven stond niet in de troonrede en zal de komende derde dinsdag van september ook niet in de troonrede staan.. Dat de werkenden geen loonsverhoging kregen en in koopkracht achteruitgingen om de exorbitante zelfverrijking van de top van het bedrijfsleven in stand te houden stond ook niet in de troonrede. Daar staat dan dat iedereen de buikriem moet aantrekken zodat de top van het bedrijfsleven nog eens zes procent loonsverhoging kan krijgen.
Dat er ernstige tekorten zijn in de zorg, dat kinderen opgesloten worden in plaats van behandeld, dat vreemdelingen en criminelen in uiterst onveilige gevangenissen zitten stond ook niet in de troonrede. Die gevangenissen worden nu voor een deel gesloten omdat criminelen thuis laten zitten met een enkelband soms echt veiliger is dan ze opsluiten in een niet te bewaken gevangenis. Wie naar de maatregelen van de afgelopen jaren kijkt ziet de onrechtvaardigheden er af druipen maar het is geen wonder dat de vertegenwoordigers van de rijken in de samenleving, de leden van de regeringspartijen, willen doorregeren. Het is alsof zij hun echtgenotes door laten gaan voor hun zusters. Het lijkt mooi, maar het is het niet. De Bijbel wijst ons een andere weg. De God van Israël kiest voor de minsten in de samenleving, voor eerlijk delen. De ziekte van de Farao is dan ook tevens een waarschuwing voor Abram, met bedriegers loopt het uiteindelijk niet goed af. Gelukkig mogen we elke dag opnieuw de weg op van de God van Israël, onze naaste lief hebben als onszelf, ook vandaag mag dat weer.