Wij zijn kinderen van God

1 Johannes 3:1-10
 
We hebben aan het begin van de Bijbel het lied van de schepping gelezen uit Genesis 1. We hebben toen geleerd dat wij mensen geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis. En God zag dat het goed was klonk het in het refrein, ook nadat de mensen geschapen waren. Mensen die dus het goede doen en niets dan het goede lijken dus op God, de appels vallen niet ver van de boom zeggen we dan, het zijn dus de kinderen van God. De liefde straalt je tegemoet als je die mensen tegenkomt. Ze zijn te vinden in wereldwinkels, in asielzoekerscentra, bij de wake voor het uitwijscentrum naast het Oude Schiphol, in de bezoekgroepen van onze gevangenissen, in de schrijfgroepen van Amnesty International, in Kerk en Vrede, bij de Voedselbanken en hulpgroepen voor de minima, en in tal van groepen en organisaties in onze samenleving waar mensen zich inzetten voor de armsten, de vreemdelingen en de onderkant van de samenleving. Dat ze niet herkend worden als kinderen van God komt volgens Johannes omdat zoveel mensen God niet kennen. God is liefde volgens Johannes en wie de liefde niet kent kent God niet en herkent de kinderen van God niet.

Johannes zegt ook iets over een begrip uit de kerken dat eeuwenlang, en ook vandaag de dag, ernstig misbruikt is. Dat is de zonde. De duistere kant van de mens. In sommige kerken klinkt het dat je je zonde moet kennen en dat je de hele dag bezig moet zijn je af te vragen hoe zondig je wel niet bent. Johannes bevrijdt ons van die somberpredikers. Zonde dat is de wet niet volgen. En die Wet van de Woestijn kennen we onderhand. Houd van je naaste zoals je van jezelf houdt. En als je jezelf niet liefhebt omdat je jezelf zo’n zondig mens vindt kun je ook je naaste niet liefhebben. God heeft Gods kinderen lief, en wie de wet doen zijn Gods kinderen. Je mag jezelf liefhebben. Je weet natuurlijk ook wel dat het absolute liefhebben zoals Jezus dat voorleefde voor ons niet is weggelegd. Jezelf bewust maken waar je dat verhaal van Jezus niet volgt, wat uit jouw leven niet past in het verhaal van Jezus, kan je een beter kind van God maken als je dat wil veranderen. God geeft dat je iedere keer, ja iedere minuut opnieuw mag beginnen. Johannes noemt dat “in Jezus zijn”. Dat is dus minder geestelijk en abstract als het in sommige gemeenten en groepen klinkt. Het is heel concreet.

Over ieder mens is een verhaal te vertellen. In dat verhaal klinkt de liefde voor de zwakste, voor de weduwe en de wees, voor de zieke, de gevangene en de vreemdeling in ons midden door. Of niet natuurlijk, en als dat niet doorklinkt, of maar een heel klein beetje, dan mag jezelf beginnen met een nieuw verhaal. En  laat je niet misleiden door vragen naar valse zekerheid en zo, wie rechtvaardig leeft is rechtvaardig zegt Johannes. Zeker als we elke dag een stukje van dit verhaal lezen en elke dag ons eigen verhaal daar naast leggen dan zetten we stappen op de weg waarop Jezus ons is voorgegaan. Dan zien we in onze wereld ook steeds meer waar God ontbreekt. Dan zien we ook waar we zelf actief kunnen worden om God een beetje meer in deze wereld te brengen. Door mee te doen met een van de vele organisaties, door onze boodschappen op een eerlijke manier te doen, door mensen aan te spreken op hun gedrag, door velen te vertellen over de wet van recht en rechtvaardigheid en hoe ver we daarvan af leven. Dan kan deze week uitlopen op een feest.

Plaats een reactie