Filippenzen 4:10-23
Â
Paulus heeft het allemaal meegemaakt. En de mensen in Filippi bleven maar zorgen dat die Paulus niets tekort kwam. We hebben al gehoord dat ze goed waren in het delen, ze waren dus ook goed in het zorgen. Paulus wordt er kennelijk verlegen van want hij herhaalt maar dat hij wel voor zichzelf kan zorgen. Griekse wijsgeren stelden er een eer in om voor zichzelf te kunnen zorgen, zo waren niet afgankelijk van wie dan ook in wat ze zeiden. Paulus beroept zich op dezelfde soort onafhankelijkheid. Paulus heeft wat dat betreft ook alles al meegemaakt staat er in de brief, maar het heeft hem niet weerhouden door te gaan met het brengen van zijn boodschap. De gemeente van Filippi was de eerste en wellicht ook de enige gemeente die Paulus ook financieël ondersteunde. Dat delen is in onze samenleving toch een stuk moeilijker. In een samenleving waar iedereen in het verhaal van Jezus van Nazareth wil meedoen, zoals bij die groep in Filippi, valt het verschil tussen rijk en arm weg. Zelfs de dankbaarheid er voor maakt je dan verlegen is in het bovengenoemde bijbelgedeelte te lezen. Maar ook dat delen met elkaar en het zorgen voor de armsten brengt een rijkdom die niet te beschrijven is. Soms lijkt het er op dat de bereidheid om te delen in onze samenleving toeneeemt. Kindsoldaten, vluchtelingen, voedselbanken, brengen veel mensen op de been. Bijna als reactie daarop komen er berichten dat we het komend jaar wel eens armer zouden kunnen worden. Niet omdat we delen, maar omdat de rijke eigenaren en bestuurders van grote bedrijven te veel aan bonussen hebben ingepikt en omdat de bankdirecteuren naast grote bonussen ook verkeerde beslissingen hebben genomen en onverantwoorde maatregelen ondesteunden om die bonussen in de wacht te kunnen slepen. Zelfs de toezichthouder van de Nederlandse Bank geeft niet toe dat hij onvoldoende toezicht heeft gehouden en niet de armen heeft geprobeerd te beschermen maar hij waarschuwt nu voor teveel delen met de armen omdat het extra geld dat de rijksten op aarde hebben verzameld nog door de armen verdiend moet worden. Eerlijk delen is in onze samenleving bijna onbespreekbaar. Voor de gemeente in Filippi was het de gewoonste zaak van de wereld geworden. Mensen als Paulus worden er af en toe lyrisch van. Dat eerlijk delen, ondanks eventuele armoede van jezelf of tegenstand van de rijken, is het vroegste Christelijke ideaal, het is het hart van het Christelijk geloof. Wellicht dat wij dat ooit ook kunnen bereiken. Het lijkt voor het grijpen te liggen.
