Efeziërs 3:1-13
Prettig Kerstfeest. Dat klinkt een beetje laat maar voor miljoenen christenen is het vandaag Kerstfeest. Op 6 januari. Doordat een Paus in het verre verleden een keer de kalender heeft bijgesteld is de datum van Kerstfeest in het Oosten van Europa op een andere dag komen te vallen dan in het Westen van Europa. Kerstfeest valt nu samen met de feesten die door de Heidenen werden gevierd rond de Zonnewende. Als de zon schijnbaar verdwenen was dan ging je je god vragen om de zon weer terug te sturen. Dat lukte natuurlijk altijd. Met Kerst gaat het om de bevrijding in de donkerste onderdrukking. Dat lukt niet altijd maar eens zal ook dat voor iedereen lukken. In de kerk in ons land wordt dit weekeinde het feest van de verschijning van Jezus gevierd, met een moeilijk woord de Epifanie. Of Driekoningen, al naar gelang het deel van het land waar je woont. Beide feesten sluiten de kerstperiode af en vandaag kunnen dan ook de kerstbomen en de kerstversiering worden opgeruimd. Wij lezen vandaag nog eens hoe Paulus benadrukt dat het verhaal van de bevrijding, zoals Israel dat door de woestijn heen had beleeft, ook voor de Heidenen geldt. Ook wij Heidenen worden uitgenodigd om, door mee te gaan in het verhaal van Jezus van Nazareth, aan die bevrijding deel te gaan nemen. Zodat uiteindelijk alle volken op aarde mee gaan doen aan dat geweldige verhaal van eerlijk delen. Een verhaal waarin alle mensen gelijk kunnen meedoen, waar geen onderdrukking meer is, waar geen sprake is van arm of rijk, maar iedereen deelt, waar geen sprake is van machtig of onderdrukt, maar iedereen ook de macht en verantwoordelijkheid deelt. We weten het uit het kerstverhaal, dan is er vrede op aarde en in mensen een welbehagen. Dat lied wat Lukas toeschrijft aan de engelen klinkt ook in deze brief van Paulus door. Paulus schrijft deze brief overigens in gevangenschap. Dat brengt in zijn boodschap geen verandering. Jezus van Nazareth ging immers door de dood heen en dat bracht de beweging alleen nog maar meer op gang. Wij weten inmiddels dat je er elke dag weer opnieuw mee moet beginnen. Dat veel mensen de moed opgeven maar dat door de eeuwen heen ook steeds weer mensen de fakkel overnemen en onvoorwaardelijk voor hun naaste gaan zorgen. De verschijning van de Bevrijder gebeurt dus elke tijd, elke dag wel. Reden dus, ook vandaag en morgen, om elke dag dat feest te vieren.