Lucas 2:41-52
Dat Maria en Jozef bijbelgetrouwe Joden waren hebben we in het kerstverhaal al geleerd. Elk jaar gingen ze ook naar de Tempel in Jeruzalem om het feest van de bevrijding van de slavernij te vieren. Maar dat je je kinderen van jongsafaan moet opvoeden in de kennis van de Wet van de Woestijn dat ontging ze kennelijk. Ja later als ze groot zijn dan kan het. Maar in de Joodse gewoonte werd een jongen van 12 jaar zelfstandig lid van de gemeenschap en mee verantwoordelijk voor het studeren in de Wet. Jezus staat verbaasd dat hij dat kennelijk niet mag. Hij hoort er toch ook bij? Maar goed als vader en moeder terug willen naar Nazareth dan moet dat maar. Wij vergeten ook vaak om onze kinderen de verhalen van de bevrijding te vertellen. Dat is niet van vandaag of gisteren. Maria en Jozef waren het vergeten, maar al eeuwen daarvoor verzuchtte de profeet Hosea dat zijn volk tenonder ging bij gebrek aan kennis. Toch is het belangrijk ook kinderen al vroeg te leren hoe de wereld in elkaar zit. Jan Peter Balkenende verengde dat tot de kennis van normen en waarden maar de kennis van goed en kwaad brengt vanouds alleen ellende. Nee het gaat er om kinderen te leren het goede te doen en het kwaade te mijden. Het goede zit dan in de Wet van de Woestijn die niet een verzameling regels is waar je je als individu wel of niet aan kunt houden, maar die je op weg moet brengen naar een betere samenleving. Kinderen die wel geleerd hebben om hun vader en moeder te eren maar niet weten van honger en onderdukking in de wereld hebben dus nooit van de Wet van de Bijbel gehoord. Juist de kennis over machtsverhoudingen, inkomensverdeling en de verhouding tussen armen en rijken maakt dat je langs de wegen van Israel en Jezus naar dat Koninkrijk kan gaan, dat in de loop van dit verhaal door Jezus van Nazareth zal worden aangekondigd. Dat is niet op de manier van de wereld, waar men mensen die geheel verkeerd waren maar ophangt. Hoe verkeerd ze ook waren het blijft de moeite waard mensen het goede voor te houden en hen op te roepen anders te gaan leven. In het geval van dictator Saddam Hoessein komt daar nog bij dat het jammer is dat nu niet in een vonnis van een rechter vast is gelegd hoe misdadig het is gifgas te gebruiken, tegen de eigen bevolking of in een oorlog. Je vraagt je af of dat misschien vermeden moest worden en waarom dan. In elk geval is een periode afgesloten en begint vannacht een nieuw jaar. Misschien een gelegenheid om een periode van het goede en niets dan het goede te beginnen, ook met de kinderen en jongeren van een nieuwe generatie.