Matheus 9:9-17
Het verhaal over het optreden van Jezus van Nazareth begint niet bij Kerstmis. Daar beginnen een paar van de boeken van het Nieuwe Testament wel mee maar als je het hele verhaal doorleest dan zie je dat het optreden van Jezus begint met zijn neef Johannes. Die ging staan op de grens van de woestijn en het beloofde land en riep de mensen op opnieuw te beginnen met de Wet die ze in de woestijn hadden gekregen, die Wet van je naaste liefhebben als jezelf. Als teken daarvan werd je onder gedompeld in het water van de Jordaan zodat je het stof van je oude leven kon afspoelen en als het ware opnieuw werd geboren, als nieuw mens kon je op weg gaan die Wet waar te maken. Johannes had gezegd dat Jezus de volgende halte in het verhaal zou zijn. Die zou pas laten zien wat het betekent onvoorwaardelijk te leven volgens de Wet uit de woestijn. Dat Jezus niet opzij ging voor een beetje gekkigheid hebben we de afgelopen dagen al gelezen, dat zieken die opnieuw wilden beginnen de kans kregen beter te worden hebben we ook gezien. Maar de hele samenleving vernieuwen is nog wat anders nietwaar. Toch volgt op die verhalen de geschiedenis van Mattheüs. Een belastinggaarder. Tollenaar staat er in de diverse vertalingen en dat woord heeft bij ons een slechte klank. Toch koesteren wij ook onze historische tolhuisjes, belasting heffen op de goederen die langs de weg worden vervoerd is al eeuwen oud. Wat ons er van is overgebleven is de douane. Belasting heffen op wat het land binnenkomt. Jezus roept de tollenaar Mattheüs op hem te volgenen, gaat bij hem thuis eten met mensen die kennelijk de Wet niet volgen, zondaars heten die in het verhaal. Dat wekt de nodige onrust maar Jezus zegt dat juist die mensen geleerd moet worden die Wet van heb elkaar lief weer te gaa volgen. Als dan de volgelingen van Johannes vragen waarom er wel veel gegeten maar weinig gevast wordt wijst Jezus op de vreugde der Wet. Ook wij kennen tijden waarop we ons moeten oefenen in het niet zo belangrijk vinden van geld en goederen, net zo goed als we feest mogen vieren als de onrechtvaardige importheffingen op produkten uit arme landen worden afgeschaft. Als er dus vandaag extra gedronken moet worden, neem eens wat Max Havelaar koffie. Probeer de zaken opnieuw aan te pakken, want we weten al dat het op de oude manier niet werkt, zoals oude zakken zullen scheuren als je er nieuwe wijn in doet. Het wordt Calvinisten, overtuigde protestanten nog wel eens verweten dat ze niet kunnen genieten, dat ze niet feest kunnen vieren. Als ze dat doen wordt ze overigens snel verweten dat ze geen echte protestanten zijn. Beide is onterecht. Gelovigen zorgen dat ze bij bewustzijn blijven, onmatig eten en drinken is er niet bij, maar genieten van eten en drinken wel degelijk. Gelovigen amuseren zich niet ten koste van anderen, anderen gebruiken als lustobject is er bijvoorbeeld absoluut niet bij. Gelovigen genieten nog het meest als het iemand in nood weer goed gaat, als iemand die aan de grond zat weer opstaat en verder kan in het leven, als iemand die het niet meer zag zitten weer een weg ziet in het leven. Dat is genieten zoals Jezus van Nazareth dat deed. En dan mag je best een feest bijwonen, alles is geoorloofd al is niet alles nuttig.
