Lucas 20:1-8
Je kunt toch niet zomaar de armen de bevrijding van de armoede verkondigen? Dat haalt de hele samenleving omver. Opnieuw een verhaal over Jezus van Nazareth. Net als vandaag de dag was ook in zijn dagen de vraag of de ordelijke samenleving belangrijker was dan het lot van de mensen. En met dat argument van de ordelijke samenleving worden de machthebbers van zijn tijd klem gezet. Johannes de Doper was immers een martelaar geworden. Onthoofd door Herodes, een koning waar, zeker het religieuze deel, de bevolking een geweldige afkeer had. Die koning regeerde niet namens de God van Israel maar namens de Romeinse Keizer die zichzelf ook als een god liet aanbidden. Als je nu antwoordt dat die Johannes de Doper opgetreden was namens zichzelf dan had je de poppen aan het dansen. Dan kozen de religieuze leiders van de Tempel de kant van de gehate Herodes. Maar als ze hadden gezegd dat Johannes de Doper optrad op last van God zelf dan hadden ze zich moeten omkeren. Dan hadden ze zelf de bevrijding van de armen moeten gaan verkondigen. Het is het gedraai waar ook onze politici zo vaak voor staan. Moeten we de rijken beschermen in hun rijkdom of moet er toch worden gedeeld met de armen. In onze dagen hebben politici zelfs mensen in dienst die het draaien zo onder woorden brengen dat we het bijna niet door hebben, spin docters heten ze. Minister President Balkenende had volgens Haagse waarnemers lang de beste spin doctor in dienst. Nu Balkenende gedwongen lijkt te worden af en toe een concessie te doen aan een eerlijker samenleving, een rechtvaardiger samenleving, is die spin docter niet meer nodig. De leiders uit de dagen van Jezus van Nazareth lieten maar in het midden op grond waarvan Johannes de Doper optrad. Ze bleven daarmee aan de kant staan, het volk kon geloven wat het wilde, maar Herodes kon blijven regeren namens de Keizer in Rome. De ordelijke samenleving kreeg daarmee de bovenhand boven de zorg voor de minsten in de samenleving. De dag van respect in Nederland was bijna op eenzelfde keus uitgelopen. Eindelijk stond ons parlement aan het eind van de dag op tegen de onruststokers en de onheilbrengers van de Partij van de Vrijheid zonder democratie. Toen die wilden voorstellen de emigratie van Islamieten maar geheel te verbieden weigerde de Kamer dat voorstel zelfs maar in behandeling te nemen. En terecht. Hoe onze samenleving zich ook ontwikkeld we kunnen en mogen niemand uitsluiten. Dat niet iedereen uit de hele wereld hier kan komen wonen hebben we lang geleden al vastgelegd, maar iedereen heeft er recht op zelf een gezin te vormen waar liefde kan worden geoefend, de liefde die we in de samenleving zo hard nodig hebben.