Die akker na akker samenvoegen

Jesaja 5:8-24

Je moet een beetje van de wetten van het volk Israel weten om te begrijpen waar de schrijver van dit deel van het boek van de Profeet Jesaja het over heeft. Dat is niet zo ingewikkeld, we hebben het er al eens eerder over gehad. Toen Jozua het volk het beloofde land had binnengeleid werd het land onder alle famillies verdeeld. Van de opbrengsten van het land kon ruim geleefd worden. Maar Jozua en de zijnen voorzagen dat dat niet altijd zo zou blijven. Mensen worden ziek, nemen verkeerde beslissingen, de natuur doet soms onverwachte dingen en in de loop van de jaren zouden bepaalde famillies gedwongen kunnen zijn om hun land te verkopen om in leven te blijven. Ze kunnen dan werken voor de mensen die overschot hadden en het land hadden kunnen kopen. Ze verkopen zich als slaven heet het dan. Na vijftig jaar wordt iedereen weer vrij en wordt al het land weer teruggegeven  en begint iedere famillie weer van voor af aan met hetzelfde. Nou dat vijftigste jaar is er eigenlijk nooit gekomen. Dat bleef een ideaal. Maar die mensen die profiteerden van het overschot waren er wel. Ze voegden akker na akker samen. Ze konden dus veel mensen voor zich laten werken en leefden uiteindelijk geheel en al voor hun eigen genot zonder zich om anderen te bekommeren. De woorden uit dit Bijbelgedeelte zijn wel eens uitgelegd als een verbod op alle plezier. Maar zo is het niet. Het gaat om het willen delen of het genieten ten koste van anderen. Als anderen slaaf moeten zijn om jou genot te verschaffen, als anderen moeten werken en jij plukt er de vruchten van zonder zelf te hoeven werken, dan deugt het niet. Het zijn maatstaven om te meten hoe de maatschappij in elkaar zit. Of iemand individueel geniet of niet doet niet ter zake, als er maar gedeeld wordt. In onze samenleving zie je natuurlijk snel de exorbitante zelfverrijking aan de top van het bedrijfsleven. Maar ook het kopen van goedkope schoenen en kleding die gemaakt zijn door kindslaven, die daar nauwelijks een beloning voor kregen, behoort tot het slechte dat hier in het boek van de profeet Jesaja aan de kaak wordt gesteld. Slaafvrije producten zijn in elk geval de Max Havelaar en de Fair Trade producten. En als we er niet zeker van zijn kunnen we er naar vragen, want we weten dat met zulke vragen de bevrijding van slaven begint. Als we ons mond houden en blijven genieten van producten die door slaven worden gemaakt zijn we niet veel beter dan de mensen die zich schuldig maken aan exorbitante zelfverrijking, die akker na akker samenvoegen.

Plaats een reactie