Johannes 17:9-19
De zondag van vandaag heeft in het kerkelijk jaar een bijnaam, het is de wezenzondag. Niet omdat er op deze zondag extra aan de wezen wordt gedacht maar omdat in het kerkelijk jaar de volgelingen van Jezus van Nazareth in het verhaal juist op deze zondag als wezen zijn achtergebleven. Zeg nu zelf, Jezus van Nazareth is opgenomen bij God en de uitstorting van de Geest vieren we pas volgende week. Op deze zondag zouden de volgelingen van Jezus van Nazareth in de Tempel bij elkaar zitten om lofliederen te zingen, of in een huis bij elkaar zitten om te bidden. Nu zo’n gebed lezen we vandaag. Het afscheidsgebed van Jezus van Nazareth. Daar waarin hij vraagt om bescherming tegen het boze. De Nieuwe Bijbelvertaling vertaalt met de duivel, maar ja, we geloven nu eenmaal in God en niet in de duivel en in andere vertalingen komen we steeds de vertaling het boze tegen. Die tegenstelling tussen God en de Duivel komt eigenlijk uit een Perzische godsdienst die helemaal gebaseerd was op een voortdurende strijd tussen de goede God en de kwade Duivel. Die strijd is de Bijbel vreemd. God is van begin af de sterkste en is de Heer, de enige Heer, van hemel en aarde. Daarom is gehoorzaamheid leven in God en ongehoorzaamheid goddeloos leven. Wat de volgelingen van Jezus van Nazareth bijzonder maakt is dat zij niet met elkaar omgaan zoals in de wereld met elkaar wordt omgegaan. Er is geen heerser, want God is immers Heer, er is geen naijver, geen jaloezie, geen concurentie. Het enige dat telt is het brengen van de boodschap van bevrijding. Iedereen mag meedoen, iedereen hoort er bij en zo begint een nieuw soort koninkrijk. Natuurlijk ligt het gevaar van macht en winst op de loer. De goden die wij tegenwoordig zo goed kennen zijn ook de kerken binnengeslopen. Als de Paus in Latijns Amerika is dan lijkt de gehoorzaamheid aan de kerk belangrijker dan eerlijk delen met de armen, iedereen mag meedoen, maar wel tot zover de kerk het toelaat. Hoe anders bij Jezus van Nazareth. Daar is de gemeenschap heilig, ofwel één en heel, daar is geen boven en geen beneden, niemand die zich beter acht dan een ander. Daar heerst de liefde voor elkaar. Zo leven is het ook als wezen uit te houden en als de Geest, die Jezus van Nazareth dreef, losbarst in ons, berg je dan maar, dan wordt dat naar de hele bewoonde wereld gebracht. Precies zoals het in het verhaal van Israel was verteld.