Psalm 1
1 Gelukkig de mens die niet meegaat met wie kwaad doen, die de weg van zondaars niet betreedt, bij spotters niet aan tafel zit, 2 maar vreugde vindt in de wet van de HEER en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht. 3 Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water. Op tijd draagt hij vrucht, zijn bladeren verdorren niet. Alles wat hij doet komt tot bloei. 4 Zo niet de wettelozen! Zij zijn als kaf dat verwaait in de wind. 5 Wettelozen houden niet stand waar recht heerst, zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen. 6 De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen, de weg van de wettelozen loopt dood.(NBV21)
We maken vandaag een nieuw begin. We lezen de eerste Psalm van de 150 die er in het boek van de Psalmen zijn verzameld. De meeste Psalmen zijn liederen en de Psalmen zijn verdeeld in 5 boeken, net als de Tora. Maar er is één Psalm die buiten die verzameling valt en dat is de eerste Psalm. En die begint met een felicitatie, “Gelukkig de mens”. Niet ieder mens willekeurig maar die mens die niet doet zoals zondaars doen. Het begint dus met zo’n typisch Bijbels begrip als zondaar. Maar “zonde” is bij ons ook in het algemeen spraakgebruik terecht gekomen. Als bij de afwas een bord breekt dan roepen we: “zonde” en dat is het ook. De verbinding met de bedoeling van het bord is verbroken. Dat kan mensen ook overkomen. De verbinding met de bedoeling van God kan verbroken zijn, dat is zonde, dan is er voor de liefde voor de naaste geen plaats meer. De liefde houdt op bij de liefde voor zichzelf.
Met de zonde en de liefde die daarbij hoort wordt gespot. Alles doen uit Liefde, thee gaan drinken met je vijanden, is zwak, bespottelijk. Tweede kansen voor mensen zijn ook niet mogelijk. Een Nederlandse mevrouw die een aantal jaren in de gevangenis had gezeten omdat ze actief was geweest voor de IS, een zeer gevaarlijke beweging, maar daarna was gaan studeren en in zag dat die keuze voor IS toch wel heel verkeerd was en bij de grootste politieke partij ging adviseren over hoe je kon voorkomen dat jongeren die keuze voor IS wel gingen maken en hoe je mensen die daarvoor gekozen hadden weer van die keuze afbrengt werd afgebrand. Wat zij vroeger gedaan had was en bleef slecht en je door haar laten adviseren was bespottelijk. Dat je ook blij kunt zijn dat een partij waar de angst voor onbekenden groot is zich laat adviseren door deskundigen kwam bij niemand op.
Mensen die dus behept zijn met de liefde voor de naaste, zonder daarvan zelf beter te willen worden. komen volgens deze Psalm tot bloei. Hoe dat allemaal moet, hoe je dat ook nog volhoud in moeilijke tijden, bij tegenslag en bij vijanden die je er van proberen te houden bezing je in al die andere Psalmen. Nu gaat het om vrucht dragen, nu gaat het om bescherming. Je kunt namelijk altijd terugvallen op het Verbond dat de God van Israël met zijn volk had gesloten. Heb je naaste lief als je zelf, dat is God liefhebben boven alles met heel je hart, met heel je verstand en met alles dat in je is. Dat is de weg naar het leven, naar de diepste in van het liefde. Elke andere weg loopt dood, levert leegheid op, een leegheid die gevuld moet worden met prikkels van buiten, of je zelf niks kunt. Dan worden medemensen objecten, voorwerpen ook waarmee je je lusten en begeerten kunt bevredigen. Kies dus voor het leven, daar wordt een mens gelukkig van.