Wees niet bang, maar blijf geloven.

Marcus 5:35-43
 
Vandaag dus het tweede deel van het beroemde verhaal over het dochtertje van Jaïrus. Een verhaal overigens waar maar weinig mensen in geloven willen. Dat is ook lastig want als je het verhaal wil geloven gaat het ineens ergens anders over. We hebben geleerd dat Jezus van Nazareth te laat bij Jaïrus thuis kwam door die vervelende vrouw waar we gisteren over gelezen hebben en dat dat dochtertje inmiddels dood gegaan was. Gelukkig was daar wonderdoener Jezus die haar uit de dood opwekte. Maar dat verhaal staat dus niet in de Bijbel. Het verhaal gaat over een vader, een meisje van 12 en een vrouw die aan bloedvloeiingen leed. Die vrouw was tot de onaanraakbaren gaan horen en Jezus had haar daarvan genezen. Als vader ben je als de dood dat je dochtertje ook zoiets overkomt. Zeker als ze op het punt staat een jonge vrouw te worden kan de angst ernstig toeslaan. Wat kan een meisje vandaag de dag allemaal wel niet overkomen.

Nog niet zo lang geleden is er een groep jonge mannen veroordeeld wegens groepsverkrachting. En het is het een of het ander, ze wordt verkracht of onaanraakbaar. Voor beide zou je ze willen behoeden, ze moet maar kind  blijven. Meisjes kunnen onbewust hieraan tegemoet gaan komen. Ze gaan dan aan ernstige eetstoornissen leiden die uiteindelijk ook de dood tot gevolg kunnen hebben. Die eetstoornissen voorkomen de menstruatie. Er zijn zelfs internetsites die ze leren zo mager te blijven dat de volwassenheid kan worden uitgesteld. Er is overigens ook een heel goede site die daartegen waarschuwt en hulp biedt. Langdurige goede psychiatrische hulp is echter nodig om meisjes die er verslaafd aan worden te genezen. Dat kind, kind laten blijven is dus ook de oplossing niet.

Jezus van Nazareth reikt het meisje de hand en nodigt haar uit op te staan. Ze mag er bij horen, ze mag jonge vrouw worden, ze mag aangeraakt en gerespecteerd worden. De volwassenen om haar heen mogen haar ook leren hoe mensen met elkaar en met haar om horen te gaan, daar mag je dus ook open en eerlijk over praten, een meisje mag zich leren wapenen tegen de onzekerheid die haar aantrekkingskracht met zich meebrengt. Ouders moeten haar dan wel verantwoordelijkheid durven geven en haar serieus durven nemen. Daarbij over hun eigen angsten praten kan helpen. Uiteindelijk nodigt Jezus van Nazareth uit de eetstoornis te overwinnen, geef haar te eten is zijn laatste opdracht. En het voorkomen van dergelijke eetstoornissen is heel wat beter dan ze genezen. We moeten dan wel durven geloven dat het dochtertje van Jaïrus dus niet dood was maar sliep en niet uit de dood hoefde te worden opgewekt maar mocht gaan vloeien net als die vrouw die vloeide en er toch mocht bijhoren.

 

Plaats een reactie