Marcus 10:32-45
Zo gaat het dus, de leiders misbruiken hun macht. Overal op de wereld gebeurt het en elke dag horen we ervan. Ook in ons land kennen we zulke leiders die met vage glimlachen en het ontlopen van keuzes zo veel mogelijk kiezers proberen te trekken. Als ze maar als staatsman overkomen. Links of rechts van de Grote Koning zitten is dan het doel. Maar in het verhaal van Jezus van Nazareth gaat het daar niet om. Dan gaat het er om of je kunt dienen. Niet dienstbaar zijn als een slaaf, maar ergens voor dienen. Of je wat waard bent en of dat te merken is. Jezus noemt zichzelf een losprijs voor velen. Een losprijs werd betaald voor de slaven. Mensen waren soms zover in de schulden geraakt dat ze zichzelf als slaaf moesten verkopen. Ze konden dan vrij worden als er iemand was die bereid was een losprijs te betalen. Uiteindelijk waren er genoeg mensen op de wereld die vonden dat het zo moest gaan als Jezus ons had voorgeleefd en dat er dus geen slaven zouden moeten zijn. Toen is de slavernij afgeschaft, veel te laat en veel te lang verdedigd door mensen die deden of ze christenen waren, maar afgeschaft is de slavernij. Nu komt er een minister president die de oude tijden van slavernij en uitbuiting weer terug wil laten komen. Alsof de Max Havelaar nooit is geschreven, alsof de slavernij nooit is afgeschaft. De Max Havelaar is geschreven door Multatuli en die naam betekent “Ik heb veel geleden” Het zou de bijnaam kunnen zijn van Jezus, maar zijn naam betekent “God is redding”, de slaven zijn ten koste van zijn leven als losprijs bevrijdt. De mentaliteit moet dus niet terug naar de VOC mentaliteit maar naar de mentaliteit van het dienen, ergens voor dienen, van waarde zijn voor hen die geen waarde lijken te hebben. Daar zit ook de plaatsvervanging in, dat wat waardeloos is krijgt waarde door Jezus. Wij zullen het moeten willen zien, de doop ondergaan die Jezus heeft gehad en de beker drinken die hij heeft gedronken.