Niet met hart en ziel

2 Koningen 10:28-36

Was die koningsmoordenaar Jehu nu een goede koning van Israël? Ja en nee. Hij had de vruchtbaarheidscultus van Baäl, zoals die door Koningin Izebel van huis was meegenomen, met wortel en tak uitgeroeid. Toen was hij een geaccepteerd Koning en toen was het wel weer genoeg. Maar er waren nog meer vruchtbaarheidsgodsdiensten in Israël binnengeslopen. In Betel en Dan werden gouden beelden van stierkalveren aanbeden. Een vruchtbaarheidssymbool dat ook in de woestijn door een deel van het volk was aanbeden en dat dus zeer oude wortels in het volk had. Daar bleef Jehu af. Nu waren er twee Koninkrijken, Israël en Juda. Juda had Jeruzalem als hoofdstad en daar stond de Tempel waar het soort beelden als in Dan en Betel een gruwel was. Geleerden nemen dan ook aan dat het boek 2 Koningen waar we uit lezen geschreven is door iemand die betrokken was bij de Tempel in Jeruzalem. Tijdens de ballingschap in Babel, toen er aan de bijbelboeken fors is gewerkt om ze in orde te krijgen, speelde de Tempel in Jeruzalem en de godsdienst die daar beleden werd een grote rol. De kritiek op Jehu die de verfoeilijke beelden liet bestaan is daarom niet verwonderlijk. Het is het soort kritiek op politici die wij ook wel kennen. Zo was er een minister die ten tijde van de financiële crisis wel de banken redde van de ondergang, zodat het spaargeld van iedereen behouden bleef, maar hij verbood niet de bonussen totaal die hadden geprikkeld tot het onverantwoorde bankiersgedrag dat de oorzaak was geworden van de financiële crisis. Het gevaar op nieuwe crises bleef daardoor bestaan. Dat beschermen van de rijken maakte ook een eerlijke verdeling van lasten tussen arm en rijk bij het afbetalen van de kosten van de crisis bijna onmogelijk. Onrechtvaardigheid bleef in stand en met onrechtvaardigheid begon het verhaal dat uiteindelijk op het koningschap van Jehu zou uitlopen. Het was de geschiedenis van Achab en Nabod, waarbij Achab de akker van Nabod in handen kreeg, die tot de ondergang van de Baälsdienst en het koningshuis van Achab zou leiden. Het is dus geen geschiedenis in de zin van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, voor dat soort geschiedenis worden we verwezen naar het boek “kronieken van de Koningen van Israël”. Dat is niet het boek Kronieken dat in de Bijbel voorkomt, dat geschiedenisboek waarnaar hier verwezen wordt kennen we niet. In de Bijbel staat de geschiedenis van recht en gerechtigheid. Daarom staat er ook dat de afloop door God wordt bepaald. In dit verhaal gaat het ook niet van de ene op de andere dag maar duurde het een paar generaties voordat Jehu had overwonnen en koning was. Zijn rust was ook niet zonder gevolgen, het land Israël werd kleiner. Aan ons dus het signaal om tegen onrecht en voor gerechtigheid te blijven strijden. Dat heeft op den duur vanzelf succes, daar zorgt God voor.

Plaats een reactie