Lucas 6:43-49?
Op deze eerste zondag in de Lijdenstijd lezen we in het Evangelie van Lucas over het fundamentalisme. Nu voert fundamentalisme meestal tot lijden voor onschuldige mensen maar in het Evangelie staat toch een heel ander soort fundamentalisme dan het soort dat we doorgaans in het dagelijks leven tegenkomen. Meestal zien we mensen die hun levensovertuiging tot het fundament van de hele wereld willen maken en uiteindelijk daarvoor alles willen uitroeien wat daarmee in strijd is. Jezus van Nazareth roept op om een eenvoudig principe tot fundament van je eigen leven te maken. Namelijk de regel dat van kwaad niets goeds kan komen en van goeds niets kwaads. Of iets goed of kwaad is merken we dus aan de uitwerking op de mensen. Is een dubbel paspoort voor een staatssecretaris goed of fout? We merken het aan het werk dat de bewindspersoon doet en de beide bewindspersonen waartegen men ons te hoop wil laten lopen doen hun werk tot nu toe goed en zijn overigens op basis van hun werk ook door het parlement weg te sturen. Ze hebben daarenboven nog een eed afgelegd op de grondwet dus roepen dat ze zich niet aan de grondwet zullen houden en meineed hebben gepleegd is smaad en laster en opzichzelf een misdrijf. De vraag is waarom men in het parlement criminelen aan het woord laat. Maar het volgen van de oproep om hen te ontslaan vanwege dat dubbele paspoort, kunnen we ook daar iets over zeggen op grond van wat de schrijver van het Lucas Evangelie ons vandaag vertelt? Natuurlijk, een dergelijke oproep zet ons op tegen al die mensen die een dubbel paspoort hebben en proberen hier thuis te raken. Trouwens het zet ons ook op tegen al die mensen die hier wonen maar geen Nederlander zijn. Die oproep tegen de beide bewindspersonen lijkt er op dat de boodschap is dat je alleen maar ons kunt vertegenwoordigen, dus alleen bij ons kunt horen, als je blond haar en blauwe ogen hebt, of een zwart klein snorretje op je bovenlip natuurlijk. Het voert niet tot vrede maar tot geweld. De vruchten van tolerantie zijn vrede, verdraagzaamheid en culturele verrijking en de vruchten van intolerantie zijn oorlog, angst en niet alleen culturele verarmeing maar ook daadwerkelijke econimische verarming. Ons soort fundamentalisme is dus niet iets wat we anderen opleggen maar wat we onszelf opleggen. Dat maakt dat ons huis op een rots staat, dat we nooit bang hoeven te zijn dat het weggespoeld zal worden door maatschappelijke veranderingen. Als het verbeteringen zijn zullen we die veranderingen verwelkomen, we letten immers alleen op het goede.
?