Alle volken zullen je gerechtigheid zien

Jesaja 62:1-12

Op deze een beetje bijzondere zondag, ze noemen het “Kanazondag”, lezen we thuis een lied uit het boek van de profeten Jesaja. Ja, de geleerden zijn er over eens dat er meer mensen meegeschreven hebben aan het boek van de profeet die het wegvoeren van het volk in ballingschap meemaakte en desondanks volhield dat het volk bevrijd zou worden en weer een echt eigen volk in het beloofde land zou worden. Dit lied,? bijna aan het eind van dit boek, zingt over dat prachtige nieuwe land met een trotse hoofdstad, Jeruzalem. Een hoofdstad met wachters op de muren. En het mooiste is dat alle volken de gerechtigheid van dat land zullen zien zingt de profeet. Mooie taal in zo’n lied maar omdat het veel en vaak is herhaald zonder betekenis wordt het voor ons pas echt mooi als we ons de betekenis realiseren. Die gerechtigheid komt alleen als de weg van de Wet van de Woestijn wordt gevolgd, eerlijk delen, zorgen dat iedereen mee kan doen, zorgen voor de armen, de zieken en de zwakken. Die Wet wordt bewaard en beschermd in de Tempel in Jeruzalem en pas als alle volken kijken naar die Wet dan wordt het vrede op aarde. Daarom is het uitsluiten van volken van de discussie over eerlijk delen en over samen werken eigenlijk vragen om oorlog. Daarom is wat Amerika doet met Iran en Syrië zo gevaarlijk voor de wereldvrede. Natuurlijk kan het mislopen en kunnen er volken zijn die zich willen onttrekken aan wat we samen in de wereld, in de Verenigde Naties, willen. Maar dat blijkt pas als we in het verband van de Verenigde Naties met elkaar de problemen tussen landen, volken en mensen proberen op te lossen. De Verenigde Staten van Amerika, en zeker president Bush en zijn regering, doen nu wel heel stoer of samen werken betekent dat we allemaal en iedereen op deze aarde doet wat de President van Amerika zegt. Die president zegt anders óók dat hij de belangen van Amerika voorop zet. In de Bijbel staat het belang van de armen en onderdrukten voorop. Als het vrede wordt komt er een groot feest, een bruiloftsfeest noemt het verhaal van Kana dat. Daarvoor moeten de reinigingsvaten gereed gezet worden. Vorige week hoorden we in de kerk over het dopen van het water van de Jordaan, oude gewoonten afspoelen en schoon en fris opnieuw beginnen, met een nieuw leven. Zo zullen we ook nog wat oude gewoonten van de heersers van deze wereld moeten afspoelen. Maar ook in Amerika keert het tij, het is alsof ook daar wordt geroepen dat de Redder komt. Nu wij nog in beweging. Dan kunnen we eindelijk het glas heffen op dat wereldbruiloftsfeest.
?

Plaats een reactie