Ester 4:9-17
9 Hatach ging naar Ester terug en bracht haar Mordechais woorden over. 10 Ester droeg Hatach op om Mordechai het volgende te antwoorden: 11 ‘Alle dienaren van de koning en de inwoners van alle provincies van het koninkrijk weten dat er maar één wet geldt voor iedere man of vrouw die zonder ontboden te zijn naar de koning gaat en in de binnenhof komt: die persoon wordt ter dood gebracht. Alleen degene wie de koning zijn gouden scepter toesteekt, brengt het er levend af. Wat mijzelf betreft, ik ben nu al in geen dertig dagen bij de koning ontboden.’ 12 Esters woorden werden aan Mordechai overgebracht. 13 Toen liet Mordechai het volgende antwoord aan Ester geven: ‘Beeld je maar niet in dat jij, omdat je in het koninklijk paleis woont, als enige van alle Joden zult ontkomen. 14 Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze.’ 15 Toen liet Ester het volgende antwoord aan Mordechai geven: 16 ‘Roep alle Joden die in Susa wonen bij elkaar en vast voor mij: eet niet en drink niet, overdag niet en ‘s nachts niet, drie dagen lang. Ook ik zal op die manier vasten met mijn dienaressen. En na die voorbereiding zal ik naar de koning gaan, al is dat tegen de wet. Moet ik omkomen, goed, dan zal ik omkomen.’ 17 Mordechai ging weg en deed wat Ester hem had opgedragen. (NBV)
Het is aan elk van ons persoonlijk om te beslissen wat te doen. Natuurlijk het Evangelie gaat over het Koninkrijk van Jezus van Nazareth, het eerste deel over het volk Israel, maar of we deel uitmaken van dat Koninkrijk, of mee doen in het verhaal van Israel hangt af van wat we zelf doen. Dat kan risico’s in zich hebben. Een aantal jaren geleden was er de oproep om allemaal tegelijk 1 uur het licht uit te doen als demonstratie dat we graag in een duurzame wereld willen leven en niet langer de consumptie van stroom opgedrongen willen krijgen. Tegen die demonstratie was veel verzet, er werd zelfs gedreigd met het stilleggen van het hele elektriciteitsnet en grote schade zou ons deel worden als we stopten met consumeren. Ook al was dat stoppen maar 1 uur. Toch was het aan elk van ons of we wel of niet wilden meedoen.
Ester kiest uiteindelijk voor haar volk als dat volk tenminste mee wil doen. Samen de overvloed opgeven en je voorbereiden op de strijd om te overleven. Dat lijkt op samen het licht uitdoen voor 1 uur. Ester is bereid het risico te nemen dat er bij hoort en voor haar betekende dat mogelijk haar leven verliezen. Voor ons was het een risico op een paar uur, of misschien een paar dagen zonder stroom. Wij kunnen in elk geval nu begrepen hebben hoe afhankelijk we zijn geworden van stroomproducenten en stroomleveranciers. Zijn zij de goden die ons in leven houden? Of wordt het tijd te zorgen dat niet zij de macht over ons hebben en wordt het dus tijd ons weer te stellen onder de macht van de Liefde, ook voor komende generaties.
Steeds vaker wordt duidelijk dat de Bijbel vraagt aan welke kant we staan. Maken we groene kerken in de discussie over de klimaatverandering? Hangen we de regenboogvlag uit als teken dat wij niet vragen naar een seksuele geaardheid? Doen wij mee met de doorlopende kerkdienst in de Bethelkapel voor een rechtvaardig kinderpardon?
Als je dat zo op schrijft dan lijkt het er op dat veel mensen zich van ons afkeren. Maar de dienst in de Bethelkapel leerde ons hele andere dingen. Dat de ene richting van Christendom meedeed weerhield al die andere richtingen er niet van om ook mee te doen. Zelfs atheïsten en humanisten melden zich. En wie met de bezoekers sprak kwam er achter dat velen helemaal nooit naar een kerk gaan maar nu hun ideaal van kerkzijn herkenden in deze oecumenische humanitaire kerkelijke actie. Ester maakt misschien ook wel zoiets mee. Wij kunnen er elke dag op vertrouwen.