Joël 2:18-27
18 ¶ Dan zal de HEER het opnemen voor zijn land en zich ontfermen over zijn volk. 19 De HEER geeft zijn volk dit antwoord: Ik zal jullie weer overvloedig voorzien van koren, wijn en olie. Ik zal jullie niet meer prijsgeven aan de spot van andere volken. 20 Ik zal jullie bevrijden van de vijand uit het noorden, ik zal hem verdrijven naar een dor en woest land. Ik zal hem uiteenslaan naar het oosten en naar het westen, en hem de zee in drijven. Dan zal een stank opstijgen, de geur van bederf stijgt op van hem die zulke grote daden deed. 21 Wees niet bang meer, akkers, barst uit in gejubel, want de HEER doet grote daden! 22 Wees niet bang meer, dieren van het veld, want een kleed van groen bedekt de woestijn, de bomen dragen volop vrucht, vijgenboom en wijnstok geven hun rijkdom. 23 En jullie, kinderen van Sion, wees blij en barst uit in gejubel om de HEER, jullie God, want hij geeft regen om je te verkwikken, hij laat de regen overvloedig op je neerdalen, vroege regen en late regen, elk op de juiste tijd. 24 De dorsvloeren liggen weer vol met graan, de perskuipen lopen over van wijn en olie. 25 Ik zal jullie schadeloosstellen voor de oogst van jaren die door al die zwermen sprinkhanen is opgevreten, door mijn grote leger, dat ik op jullie had afgestuurd. 26 Je zult weer volop te eten hebben, meer dan genoeg, en je zult de naam van de HEER, je God, prijzen, want ik heb wonderbaarlijk met jullie gehandeld; nooit zal mijn volk weer te schande gemaakt worden. 27 Dan zullen jullie inzien dat ik in Israëls midden ben, dat alleen ik, de HEER, jullie God ben; nooit zal mijn volk weer te schande gemaakt worden. (NBV)
De jubelende Joël is altijd populair rond het Pinksterfeest. Het Pinksterfeest was een oogstfeest en Joël vertelt van de belofte van God dat de pakhuizen en silo’s weer vol voedsel liggen. Lang was de voedselvoorziening bedreigd door plunderende buurvolken en natuurrampen als een grote sprinkhanenplaag. Het zijn geen sprinkhanen die bij ons de voedselvoorziening bedreigen. Wij zijn het zelf. We vervuilen de zeeën en vissen de laatste vissen er uit. Sommige soorten vis staan op uitsterven. Biologen houden jaarlijks in de gaten wat er nog net gevangen mag worden. Door de vervuiling van de lucht waar we allemaal dagelijks aan mee doen verandert het klimaat, daardoor worden de winters natter en koeler, maar vriest het niet meer hard, duren de lentes langer en zijn ze kouder en zijn de zomers natter en heter. Onze onverschilligheid ten opzichte van het milieu heeft niet alleen gevolgen voor de vis maar ook voor groente en fruit en daardoor ook voor het vlees dat we willen eten. Maar telkens als God een belofte doet in de Bijbel vraagt hij ook wat terug. Wij krijgen al ons voedsel van God dus we hoeven dat voedsel niet terug te geven om God in leven te houden. Als wij een overvloed aan voedsel hebben dan worden wij gevraagd te delen.
Niet iedereen krijgt hetzelfde. Niet iedereen kan hetzelfde. Dus delen ligt voor de hand. Door te delen bewaar je vrede. Door te delen kun je vreugde ontmoeten want wie niet heeft wordt blij als die wat krijgt. In 1948 werd aan de verenigde volken van de wereld de vraag voorgelegd wat te doen met het land Palestina. Dat werd op verzoek van de volken bestuurd door Engeland maar die hadden beloofd dat het land gedeeld zou worden met de Joden. Dat delingsplan kreeg een meerderheid van de volken. Ook Nederland was voor die deling. Maar de Joden gingen niet delen, die riepen de staat Israël uit. Daar hadden ze op zich het recht toe maar ze zouden ook even kunnen wachten en eerst met de andere partij proberen te onderhandelen. Twee staten zou het voorbeeld voor ons moeten worden om te kunnen delen in de wereld. Maar het is er nooit van gekomen en heeft ons onverschillig gemaakt voor de aarde. Wat je ook wil het lukt toch niet.
Het conflict blijft, er sterven mensen aan dus laten we plezier maken en genieten van wat voor de hand ligt. Onze kinderen en kleinkinderen moeten de rotzooi maar oplossen. Het heeft ook gevolgen voor de armen in de wereld die zich niet kunnen wapenen tegen overstromingen, orkanen, langdurige droogtes en andere klimaatrampen. Joël belooft een oplossing voor onze problemen. Volgens Joël ga je die dingen beleven als je mee gaat doen in het verhaal van het Bijbelse Israël, dat verhaal dat begon in de woestijn waar elke korrel eten en elke druppel water telt, waar je alleen kunt overleven als je volstrekt onbaatzuchtig weet samen te werken. In het lied van het begin van de aarde zoals dat in het boek Genesis is opgetekend lazen we al dat de mens de zorg kreeg voor de hele aarde en alles wat daarop leeft. Respect voor het leven en het behandelen van aarde, lucht en water als kostbare geschenken brengt ons dus de oplossing, als we tenminste willen delen.