1 Kronieken 29:21-30
21 De volgende dag brachten ze vredeoffers en brandoffers aan de HEER: duizend stieren, duizend volwassen rammen en duizend jonge rammen, en de bijbehorende wijnoffers. Voor de verzamelde Israëlieten werd een enorm aantal dieren geslacht. 22 Vol blijdschap aten en dronken ze die dag ten overstaan van de HEER. Davids zoon Salomo werd ten tweeden male tot koning uitgeroepen. Ten overstaan van de HEER zalfde men hem tot vorst, en Sadok tot hogepriester. 23 ¶ Zo besteeg Salomo de troon van de HEER en volgde hij zijn vader David als koning op. Hij ondervond geen tegenstand en heel Israël accepteerde hem. 24 Alle aanvoerders en helden en ook alle andere zonen van koning David betuigden hem trouw. 25 De HEER maakte dat Salomo buitengewoon veel aanzien genoot bij de Israëlieten en verleende hem een koninklijke majesteit zoals geen enkele koning van Israël vóór hem had gehad. 26 David, de zoon van Isaï, heeft over heel Israël geregeerd. 27 Hij regeerde veertig jaar over Israël, zeven jaar in Hebron en drieëndertig jaar in Jeruzalem. 28 Toen hij stierf, had hij een eerbiedwaardige ouderdom bereikt en veel roem en rijkdom vergaard. Zijn zoon Salomo volgde hem op. 29 De geschiedenis van koning David is van begin tot eind opgetekend in de geschriften van de ziener Samuël, de profeet Natan en de schouwer Gad. 30 Daarin staat zijn machtig koningschap beschreven en alles wat hij heeft meegemaakt, en de gebeurtenissen die in Israël en de andere koninkrijken hebben plaatsgevonden. (NBV)
Een koning van Israël vertegenwoordigt het volk bij de God van Israël en een koning naar Gods hart vertegenwoordigt God bij zijn volk. In het gedeelte dat we vandaag lezen zien we dat gebeuren. Koning Salomo neemt de verantwoording op zich voor dat Koningschap dat ook zijn vader David had bekleed. Maar niet om er een geweldig inkomen aan over te houden. Niet om vermogensvorming door aandelen en obligaties. Niet voor de geweldige pensioenvoorziening die hij bij het verlies van zijn koningschap zou kunnen meenemen. Wij hebben allemaal van de kleine Koninkrijkjes geregeerd door Koning CEO waar dat wel het geval is. Die Koningen komen niet om hun Koninkrijk te versterken en te beschermen tegen vijanden en afvalligheid van de God van Israël maar die Koningen komen om zich te verrijken. Desnoods ten kosten van het koninkrijk waar ze CEO van zijn. En er nooit een CEO geweest die deed wat Salomo deed, rijkelijk delen van zijn bezit met zijn onderdanen. Salomo slachtte wel duizend dieren en richtte een feestmaaltijd aan voor heel het volk.
Het is dan ook gen wonder dat Salomo buitengewoon veel aanzien genoot bij zijn volk. Het betekent kennelijk ook een soepel afscheid van Koning David. Die had een woestijnreis lang geregeerd over Israël, die had het land bevrijdt van de vijanden en een hoofdstad gegeven met aanzien, Jeruzalem. We kennen overigens de boeken van Samuël maar de boeken van Natan en Gad kennen we niet. Ze hebben voor de schrijver van de boeken der Kronieken kennelijk als bron gediend voor de verhalen die deze heeft opgeschreven. Maar Salomo is niet de enige die gezalfd wordt. Het staat er als in een tussenzin maar het geeft een verandering weer in de verhoudingen binnen de autoriteiten van het volk. David had een profeet die hem namens God zo af te toe op de vingers kwam tikken, Natan was dat. Kennelijk moest ook Salomo een dergelijke figuur naast zich hebben, een hogepriester. Sadok was dat en verder komen we die in de Bijbel niet tegen. Maar het begin van de bouw van een Tempel is de zalving van een hogepriester. Die moest Salomo terzijde staan als het gaat om een Koning naar Gods hart te blijven.
In Oude Tijden kwam het wel voor dat de heer van een stad of dorp bepaalde wie er dominee of priester mocht worden. Die werd dan ook door die heer betaald en het zal duidelijk zijn dat die zo nodig ook de belangen van de heer kon behartigen of de daden van de heer goed kon praten. In Bijbelse tijden werden zowel de Koning als de Hogepriester door het volk geroepen. Uitgeroepen tot Koning, gezalfd tot hogepriester. In de Koninkrijkjes van de CEO’s speelt de onafhankelijke opinie van een geestelijke geen rol. Goed of kwaad wordt dan ook niet bepaald door goed of kwaad voor de onderdanen van de CEO maar alleen door de opbrengst voor de rijke eigenaren of de CEO zelf. Want uiteindelijk kunnen zelfs de rijke eigenaren verlies lijden als de CEO er maar rijker van wordt. De verhalen uit de Bijbel werpen soms een heel nieuw licht op de machtsverhoudingen in onze eigen samenleving. Het blijft zaak die verhalen los van de politieke werkelijkheid te lezen maar onze machthebbers te blijven oproepen het licht van die Bijbelverhalen over hun handelen te laten schijnen. Daar mogen we elke dag toe oproepen, ook vandaag weer.