1 Korintiërs 10:1-13
1 ¶ Broeders en zusters, ik wil graag dat u weet dat onze voorouders allemaal door de wolk werden beschermd en allemaal door de zee trokken, 2 dat ze zich allemaal in de naam van Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee. 3 En ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel 4 en dronken allemaal dezelfde geestelijke drank. Ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde-en die rots was Christus. 5 Toch wees God de meesten van hen af, want hij liet hen bezwijken in de woestijn. 6 ¶ Dit alles strekt ons tot voorbeeld: wij moeten niet uit zijn op het kwade, zoals zij. 7 Dien geen afgoden, zoals een deel van hen, over wie geschreven staat: ‘Het volk ging zitten om te eten en te drinken en het stond op om te dansen.’ 8 Laten we geen ontucht plegen, zoals een aantal van hen, want daardoor stierven er op één dag drieëntwintigduizend. 9 En laten we Christus niet tarten, zoals anderen deden, want daardoor werden ze door slangen doodgebeten. 10 En kom niet in opstand, zoals weer anderen deden, want daardoor werden ze door de doodsengel vernietigd. 11 Wat hun overkomen is, moet ons tot voorbeeld strekken; het is geschreven om ons, voor wie de tijd ten einde loopt, te waarschuwen. 12 Laat daarom iedereen die denkt dat hij stevig overeind staat oppassen dat hij niet valt. 13 U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan. (NBV)
We vergeten zo gemakkelijk, wanneer we de brieven van Paulus lezen, dat hij schreef aan Joden en Heidenen. De Joden die zijn brieven lazen, of liever voorgelezen hoorden, snapten direct waar het over ging, maar de Heidenen zullen toch even heel erg hebben moeten wennen aan de samenvatting die Paulus hier van het Exodus verhaal maakt. Het verhaal van het volk Israel in de woestijn. Samen gingen ze door de Rode Zee het nieuwe leven van vrije mensen in, uit de slavernij van Egypte, uit de dood naar het leven. Maar hou dat nou eens vol. Blijf eens bij de beslissing opnieuw te gaan leven in dat verhaal van samen werken, samen leven en samen delen. Dat is niet altijd gemakkelijk. Feest vieren waarbij je alleen om jezelf hoeft te denken en anderen tot object van jouw genot maakt is verleidelijk, de Heidenen tot wie Paulus zich ook richtte zullen dat snel herkent hebben.
Over het dienen van afgoden hebben we het al eens gehad. De afgoden van vandaag, winst en profijt, uiterlijke schoonheid en eeuwige jeugd, materieel bezit en mateloze carriere, zijn wat minder duidelijk dan die goden uit de oudheid die tempels hadden met priesters en rituelen, maar het zijn niet minder herkenbare afgoden als je ze benoemd. En de afgoden van winst en profijt, die zich niet lieten dwingen door regels en toezicht, hebben velen inmiddels in problemen gestort en zelfs enkelen in het verderf. Alleen de allerrijksten en de machtigen werden door hen beloond. Ook de valse genezers met hun instralingen en valse kruidenmengsels zijn bekend. Genezers die wanhopige kankerpatienten, die in het laatste stadium zijn, het laatste geld uit de zak weten te kloppen in ruil voor valse hoop en des te groter teleurstelling. Het zijn de zaken waarvoor we ons ook vandaag moeten hoeden. Niet alleen in het Romeinse rijk van eeuwen geleden waren deze verleidingen aanwezig. Ze komen ook nu elke dag en elk moment weer op ons af.
En als je geen geld hebt voor de verleidingen dan kun je gemakkelijk lenen. De politieagent uit West Friesland die ooit aan arme mensen geld leende tegen een redelijke rente werd uiteindelijk multi milionair met eigen bank, museum en voetbalclub, groot was dus dan ook de val en de ellende die hij achterliet toen zijn zeepbel uiteenspatte. De sociale diensten en kredietbanken hebben ellenlange wachtlijsten van mensen die niet konden lenen maar toch werden verleid. En we hebben nog steeds een overheid die de armen niet beschermd. Die geen paal en perk wil stellen aan de uitbuiting van de zwakken en de armen in ons land. Een waarschuwing dat lenen geld gaat kosten is het enige dat de overheid weet op te brengen. We zullen daarom zelf pal moeten staan om regels in onze samenleving doorgevoerd te krijgen, die mensen tegen verleidingen beschermen. Het kan wel, we zullen het samen moeten willen, en er om blijven vragen bij de politici van ons land. Zeker nu het gemakkelijk verstrekken van leningen de hele samenleving in problemen gebracht lijkt te hebben.