Handelingen 27:13-26
13 Toen er vanuit het zuiden een lichte bries opstak, dachten ze hun plan te kunnen uitvoeren. Ze lichtten het anker en kozen zee, en voeren zo dicht mogelijk onder de kust van Kreta. 14 Maar al spoedig stak er een hevige aflandige wind op, die Eurakylon wordt genoemd. 15 Omdat het schip werd meegesleurd en we geen kans zagen bij te draaien, gaven we onze pogingen op en lieten ons meedrijven. 16 Toen we onder de lij van het eilandje Kauda kwamen, lukte het ons met de nodige moeite om de sloep langszij te krijgen. 17 De bemanning hees de sloep omhoog en verstevigde bij wijze van veiligheidsmaatregel de romp van het schip met touwen. Uit angst om in de Syrte aan de grond te lopen, wierpen ze het drijfanker uit en lieten het schip drijven. 18 Het geweld van de storm was zo groot dat ze de volgende dag een deel van de lading overboord gooiden, 19 en de dag daarna wierpen ze zelfs de scheepsuitrusting in zee. 20 Dagenlang waren de zon noch de sterren te zien en bleef de storm in alle hevigheid woeden, zodat we ten slotte elke hoop op redding verloren. 21 ¶ Al geruime tijd had niemand aan boord nog iets gegeten. Toen sprak Paulus de opvarenden als volgt toe: ‘Had maar naar mij geluisterd, dan waren we op Kreta gebleven. Dan waren ons deze moeilijkheden bespaard gebleven en was er niets verloren gegaan. 22 Maar toch roep ik jullie op om moed te houden, want niemand van jullie zal omkomen, alleen het schip zal verloren gaan. 23 De afgelopen nacht werd ik namelijk bezocht door een engel van de God aan wie ik toebehoor en die ik dien. 24 Hij zei: “Wees niet bang, Paulus, je moet voor de keizer verschijnen, en daarom heeft God je in zijn goedheid het leven van alle opvarenden geschonken.” 25 Houd dus moed, mannen, want ik stel vertrouwen in God en verwacht dat het zo zal gaan als me gezegd is. 26 We zullen stranden op een of ander eiland.’ (NBV)
Het is soms niet gemakkelijk om als geleerde die zijn gezond verstand gebruikt door het leven te gaan. Paulus had daar regelmatig last van. Je wordt in een hokje gestopt en men doet net of je nergens anders verstand van hebt. Paulus was dus op reis van Palestina naar Rome, als gevangene en begeleid door centurio Julius. Per schip en ze voeren van haven tot haven. Toen ze van Kreta wilden vertrekken waarschuwde Paulus ze, het kon wel eens slecht weer worden. De centurio zal hem vreemd hebben aangekeken, die ging liever te rade bij de stuurman en de kapitein, die hadden tenminste ervaring in het varen op de Middellandse Zee, dat waren echte deskundigen. Zo vertelt Lucas het tenminste in Handelingen 27. Die storm kwam er natuurlijk en gelukkig liep die goed af, maar daar gaat het niet om. Het duurt soms lang voor we naar geleerden die hun gezond verstand gebruiken weten te luisteren.
Eind jaren 60 was er een club geleerden die voorspelden dat het niet goed zou gaan met de olievoorraad en het klimaat. De Club van Rome was dat. En hebben we geluisterd? Wel nee we gingen liever te rade bij de oliemaatschappijen en de lokale weersvoorspeller, die hadden er elke dag mee te maken, dat waren onze echte deskundigen. De oliemaatschappijen hebben hun voorspellingen over reserves inmiddels moeten bijstellen, het raakt dus echt op. Ook de gasbel in Slochteren is eerder leeg dan gedacht. En het klimaat is echt aan het veranderen. Door de opwarming van de aarde smelten de poolkappen, en daardoor komt de golfstroom langzaam tot stilstand. We krijgen dus een landklimaat in plaats van het gematigde klimaat dat we tot nu hebben. En luisteren we nu? Welnee, de normen voor vuile lucht moeten maar wat soepeler en het autorijden matigen en overgaan op meer milieuvriendelijke vormen van vervoer: “geen sprake van” roepen de werkgevers, “hoe komen ze er bij”.
We zullen wel moeten, maar doen we zoals Paulus adviseert, op tijd luisteren naar de wetenschappers die hun gezond verstand gebruiken dus, of doen we zoals Julius de centurio, vertrouwen op de korte termijn en dan in de storm terecht komen. De keus is niet aan God, of aan de Here Jezus, de keus is aan ons. We doen het zelf en roepen het zelf over ons af. Het is alleen maar te hopen dat het net als bij Paulus goed afloopt. Open uw ogen en uw oren roept de Bijbel ons toe. Blijf met open ogen naar de wereld om je heen kijken. Wees niet bang maar vertrouw op God. Als je mensen liefhebt dan zie je waar het heen gaat. Paulus blijft er op vertrouwen dat hij een kans zal krijgen de Keizer in Rome te vertellen over de God van Israël die zo de mensen lief heeft dat hij zijn enige zoon heeft gezonden om te laten zien hoe liefde echt door de dood hen kan regeren. In dat vertrouwen spreekt hij de bemanning moed in, beloofd hij ze dat ze de storm overleven. Dat vertrouwen zullen wij ook moeten gaan. Als we werkelijk de weg durven gaan die het leven duurzaam maakt ook voor onze kinderen en kleinkinderen dan komen de sombere voorspellingen niet helemaal uit, maar liefde voor de mensen en een gezond verstand is daarvoor nodig, ook vandaag weer.