Leviticus 14:21-32
Er wordt nog wel eens gemopperd op de lasten die de overheid legt op de schouders van de rijken. Ons belastingstelsel lijkt gebouwd op de stelling dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Dat is overigens misschien in de praktijk helemaal niet zo waar als het lijkt. De BTW is de belasting met de meeste opbrengst en iedereen betaald over elk produkt evenveel BTW. Als je minder inkomen hebt kun je minder kopen en dan betaal je dus ook minder BTW, maar van eerlijk delen is dan ook geen sprake. Toen de BTW werd ingevoerd was dat dan ook een bezwaar dat werd aangevoerd. De Bijbel laat zien dat je in elk geval rekening moet houden met de financiële draagkracht van mensen als je ze weer een volwaardige plaats in de samenleving wil geven. Die draagkracht mag daarbij eigenlijk geen rol spelen. Voor de rituelen die hier worden voorgeschreven kan dan ook met minder genoegen worden genomen als de betrokkene de duurdere versie niet kan betalen.
We hebben nog wel eens de neiging neer te kijken op mensen die het minder breed hebben, mensen die het minder breed hebben schamen zich soms ook voor hun toestand, maar de Bijbel houdt onverkort rekening met de verschillen die nu eenmaal in elke samenleving voorkomen. Ook Priesters ontkomen er daarbij niet aan te delen met de armsten. Hun plicht om zorgvuldig te controleren en opnieuw te controleren en weer te controleren blijft namelijk hetzelfde. Daarbij wordt geen rekening gehouden met de draagkracht van betrokkenen. Alleen als men genezen is en weer een volwaardige plek in de samenleving wil innemen dan wordt rekening gehouden met de mogelijkheden. Dan komt de Priester er dus aan te kort. Is dat oneerlijk? Volgens de Bijbel dus kennelijk niet. Als dus in onze samenleving mensen met een inkomen beneden bepaalde grenzen vrijgesteld worden van bepaalde belastingen of bijdragen is dat een goede zaak. Ze blijven dezelfde rechten aan de overheid ontlenen maar ze hebben plichten naar vermogen.
Rijken willen dan nog wel eens mopperen dat ze voor een ander moeten betalen, ze noemen belastingen en premies lasten, maar die belasting en premies zijn dus gerechtigheid, de samenleving zijn we nu eenmaal samen. In onze samenleving zijn er dan geen Priesters en levieten die er aan te kort komen want ambtenaren en bestuurders gaan er niet op achteruit als aan de mensen met de laagste inkomens vrijstelling van belastingen en bijdragen worden verleend. Allen de rijksten moeten misschien naar verhouding iets meer bijdragen, daar mogen ze trots op zijn, hoe meer belasting je betaalt hoe waardevoller je voor de armen bent. Juist vanuit de Bijbelse voorschriften kun je leren hoe naar een samenleving te kijken. Houd je rekening met wat mensen kunnen bijdragen, of vraag je van iedereen hetzelfde zodat sommigen niet meer mee kunnen doen? Het is een manier om iedereen betrokken te houden bij de samenleving, maar het moet wel bewaakt worden.