2 Koningen 8:7-15
Zijn politici te vertrouwen? In dit verhaal worden we er voor gewaarschuwd. De koningen van Aram hadden de Israëlieten al vele malen beroofd van hun oogst en waren vaak het land binnengevallen. De profeet Elisa had hun generaal Naäman op de mogelijkheden van genezing gewezen maar had ook de legers van Aram misleid en gezorgd dat ze hun roverspraktijken moesten staken. Nu was de koning van Aram ziek en toen hij hoorde dat die beroemde profeet uit Israël in de buurt was liet hij zich de kans niet ontgaan om beterschap te kopen. Hij droeg een belangrijk hoveling, misschien wel zijn eerste minister, op om met een geschenk naar Elisa te gaan. Nu die Hazaël, zoals de Bijbel hem noemt, laat het er niet op zitten. De oosterse invloed uit Damascus spat het verhaal uit. Veertig kamelen beladen met geschenken worden naar Elisa gebracht. Nu duidt het getal veertig in de Bijbel vaak op een crisis. Meestal staat het er in dagen of jaren maar ook hier is het duidelijk dat de crisis in Aram groot is. En wie er zoveel voor over heeft om een godsman, iemand die namens een God het een en ander kan doen, voor je kar te spannen is tot veel in staat.
Elisa weet dat iedereen sterft en dat je tegen een zieke altijd kan zeggen dat die beter wordt. Elisa zou rustig de kamelen mee hebben kunnen nemen, de zieke koning zou hoop hebben gekregen. Als hij beter zou worden zou Elisa alle eer krijgen en als hij dood zou gaan dan zou er een opvolger komen die zou vinden dat Elisa het slim gespeeld had. In de politiek kun je immers niemand vertrouwen. In de godsdienst van Elisa zorg je eerst voor anderen en dan pas voor jezelf. Die koning Benhadad zorgde echter altijd eerst voor zichzelf en wilde daarvoor ook Elisa gebruiken. Maar Elisa ziet dat die Hazaël niet veel beter is. Die zou zich gemakkelijk lenen voor een moord en zou vervolgens ook het land Israël willen beroven. En zo gebeurde ook. Benhadad werd vermoord en Israël zou nog vaak met Hazaël te maken krijgen. Zijn onze politici even onbetrouwbaar? Nu, ze zullen elkaar misschien niet vermoorden.
Wij moeten wel extra opletten op beloften en drogredenen. Er moet de komende jaren bezuinigd worden. Die bezuinigingen worden bij de armen neergelegd. Er zal op zorg, wonen, uitkeringen en veiligheid worden bezuinigd. Van maxima aan inkomens en bonussen zal geen sprake zijn. Dat rijken meebetalen aan de AOW en de overige uitkeringen is geen sprake. Vermindering van de speciale woonsubsidie voor rijken, de hypotheekrenteaftrek, blijft nog lang uit den boze, de eerste kleine bescheiden stapjes zijn al op de lange baan geschoven. Of de bezuinigingen die wel worden aangekondigd echt nodig zijn valt dus zeer te betwijfelen. Op dat punt zijn onze politici net zo onbetrouwbaar als Hazaël. Aan ons om er doorheen te kijken en het te blijven opnemen voor de armsten in de wereld.