2 Koningen 5:19b-27
Er is een andere manier dan die Elisa had gehanteerd om Naäman te genezen. Elisa had Naäman nauwelijks willen zien. Hij had geen tovertrucs uitgehaald en ingewikkelde spreuken geroepen. Hij had Naäman geen vreemde capriolen laten uithalen en, wat misschien het belangrijkste was, hij had geen geschenken aangenomen. Het enige wat hij deed was Naäman adviseren zich zeven maal in de Jordaan te baden. Het geloof in de God van Israël moet genoeg zijn. Maar het kan ook anders. De knecht van Elisa, Gechazi had aan de genezing van die rijke generaal uit Aram wel het een en ander willen verdienen. Maar goede raad is duur. Het is duidelijk dat Elisa van dat soort praktijken niks moet hebben. Dus ging Gechazi Naäman achterna en ontfrutselde hem met een smoes een paar kostbare geschenken. Die verstopte hij en met een vroom smoel melde hij zich weer bij Elisa. Hij was nergens geweest.
Nu dat heeft hij geweten, want hij was dus voortaan nergens. Hij kreeg de ziekte waarvan Naäman genezen was. Zo vergaat het leugenaars die willen verdienen aan de genezing van ernstig zieken. En toch blijven er door de eeuwen heen telkens mensen die willen profiteren van het ongeluk van anderen. Tot in onze dagen toe. En niet alleen de kwakzalvers, instralers, magische stenenverkopers, kruidenmengers en gebedsgenezers. Zelfs eerbiedwaardige pharmaceutische industrieën met dubbel goedgekeurde medicijnen die alleen op recept mogen worden verstrekt maken zich schuldig aan de praktijken die op het gedrag van Gechazi lijken. Ze verleiden artsen met cadeau’s en pseudo congressen in luxe oorden om juist de medicijnen van hun merk voor te schrijven. Artsenbezoekers die voorlichting komen geven over de ontwikkelingen in nieuwe medicijnen delen ook cadeautjes uit om sympatie te wekken voor de geneesmiddelenfabriek die zij vertegenwoordigen.
En als mensen steeds gezonder gaan leven en dus steeds minder vaak die medicijnen nodig hebben dan worden lichte ongemakken als ernstige kwalen gepresenteerd waarvoor artsen de passende genezing voorhanden hebben. Elke gewone verkoudheid is met tien dagen weer over maar het aantal medicijnen dat je zogenaamd kan genezen van een verkoudheid, door ze gewoon tien dagen te gebruiken, is legio. Sinds de dagen van Gechazi is er niks veranderd. Controle op de pharmaceutische industrie is er nauwelijks, zij horen immers ook bij de vrije markt. Het meest erge is dat vanwege de hang naar winst en meer winst medicijnen voor de allerarmsten in de wereld bijna onbereikbaar zijn geworden. Om te voorkomen dat wij ze kopen in arme landen zijn medicijnen ook daar duur, net zo duur als bij ons en dus onbereikbaar voor de armsten. Daar zouden we wat aan kunnen doen door pharmaceutische industrieën te weren uit de vrije markt. We zullen het verhaal daarom moeten blijven vertellen anders vergaat het ons uiteindelijk net als Gechazi, we krijgen de ziekten van hen die we hun geld uit de zak hebben geklopt.